آب کثیر
نسخهٔ تاریخ ۲۳ نوامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۰:۲۶ توسط Heidariyan47 (بحث | مشارکتها)
در فقه اسلامی آب كثير، مقابل آب قليل است .
فقيهان ، عنوان آب كثير را درباره آب غير قليل به كار بردهاند كه شامل آب هاى كرّ، جارى، باران، چشمه، چاه و حمّام مىشود. گاه آب كثير مقابل آب جارى به كار مىرود . كه مراد از آن آب كُرّ است.
ویژگی های آب کثیر در فقه
- آب كثير مطلق، به ملاقات نجاست نجس نمىشود، مگر آنكه رنگ، بو يا مزه آن به نجاست تغييركند. آب نجس ـ اعم از قليل و كثير ـ با اتّصال به آب كثير در صورت آميختگى با آن و از بین رفتن تغيّر پاك مىشود. در حاصل شدن طهارت بدون مخلوط شدن ، اختلاف است. [۱]
- بنا بر نظر مشهور، چيز نجس با يك بار شستن در آب كثير پاك مىشود.[۲]مشهور متأخّران در تطهير شىء نجس ـ مانند لباس ـ با آب كثير، فشردن و خروج غساله را معتبر نمىدانند.[۳]
پانویس
- ↑ مرحوم نجفی، جواهر الكلام 1/172 ـ 173
- ↑ مرحوم نجفی، جواهر الكلام 6/196
- ↑ سید عبدالاعلی سبزواری، مهذب الاحكام 2/ 38 .
منابع
- فرهنگ فقه فارسی، ج 1، ص 105.