حدیث ضعیف

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

حديث ضعيف:

از اقسام خبر واحد.

حديث ضعيف، اصطلاحى در علم درايه است.

حديثى را ضعيف خوانند كه همه يا بعض راويانش فاقد شرايط معتبر در حديث صحيح، حسن و موثّق باشند مانند اين كه در سند حديث راوى مجهول يا فاسد العقيده كه توثيق نشده، وجود داشته باشد گر چه باقى امامى و عادل باشند.(1‌)

حديث ضعيف - قطع نظر از قراين و شواهد بيرونى - حجّت نيست؛ ليكن در اين كه عمل مشهور به مفاد آن، ضعف آن را جبران مى‌كند يا نه، اختلاف است.[۱] قول به جبران، نظر مشهور است.[۲]

چنان كه قول مشهور عمل به اخبار ضعيف در سُنَن (مستحبات و مكروهات) است كه در اصطلاح از آن به قاعده تسامح در ادله سنن تعبير مى‌كنند.[۳]

پانویس

  1. همان، 27-28؛ التنقيح (الطهارة) 1/477؛ مصباح الفقاهة 1/7.
  2. التنقيح (الطهارة)، 9/380.
  3. القواعد الفقهية (بجنوردى) 3/333؛ مأة قاعدة فقهية/95.

(1). الدراية (شهيد ثانى)/ 24.


منابع

جمعى از پژوهشگران زير نظر سيد محمود هاشمى شاهرودى، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بيت عليهم‌السلام، جلد ‌3، صفحه 265‌.