آیه صادقین

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

آیه صادقین

آیه 119 سوره توبه/9 را كه به همراهى با صادقین فرمان داده «آیه صادقین» گفته‌اند:[۱]

«یَأیُّها الّذینَ ءَامنوا اتَّقُوااللّهَ و كُونُوا مَع الصّدِقِین».

بر اساس روایت جابر بن عبدالله انصارى، امام باقر علیه‌السلام آن را بر «آل ‌محمد» تطبیق كرده است.[۲] بر پایه روایت دیگرى، حضرت فرمود: مقصود، ما هستیم[۳] و به نقلى، امام رضا علیه‌السلام فرمود: «الصّدقین» امامان علیهم‌السلام هستند.[۴]

برخى گفته‌اند: مقصود از صادقین در این آیه، آن‌هایى هستند كه در جاى دیگر قرآن درباره‌شان فرمود: «رِجالٌ صَدقوا ما عهَدوا اللّهَ عَلَیه» (سوره احزاب/ 33،23) كه منظور، حمزه و جعفر و على علیه‌السلام است.[۵] ابن عباس هم گفته است: «مع‌الصادقین» یعنى «مع ‌على بن ابى‌طالب علیه‌السلام و اصحابه».[۶]

پانویس

  1. نهج الحق، ص‌ 190؛ تتمة المراجعات، ص‌ 49.
  2. روض الجنان، ج‌ 10، ص‌ 76.
  3. نورالثقلین، ج‌ 2، ص‌ 280.
  4. همان.
  5. التبیان، ج ‌5‌، ص‌ 318؛ مجمع البیان، ج‌ 3، ص‌ 80‌.
  6. روض الجنان، ج‌ 10، ص‌ 76.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 389