میرزا رفیعا نائینی

حاج سيد محمد طباطبائی نائينی فرزند سيد حيدر معروف به حاج ميرزا رفيعا از اجله اساتيد و حکمای معروف به اصفهان در قرن یازدهم هجری بود. نسب او از طرف پدر به امام حسن علیه السلام و از طرف مادر به امام حسین علیه السلام می رسید.

او از شاگردان شيخ بهائی و ملا عبد الله شوشتری است که با محقق خوانساری معاصر و اغلب او را در رديف محقق شمرده اند. وی در علوم عقلی و نقلی به درجه کمال رسيد و رشته مطالعاتش در تحقيقات فلسفی و حکمت افزون بود و تاريخ العلماء او را به عنوان حکيمی الهی می شناسد زيرا در فلسفه و حکمت و کلام و منطق ید طولائی داشت.

از آثار او حواشی و تعليقاتی است بر شرح اشارات، شرح مختصر و مختلف علامه. او بر اصول کافی و صحيفه کامله شرحی نوشت. و آثار ديگری نيز به نام رساله تشکيک، شجره الهيه و ثمره الهيه دارد.

میرزا رفیعا از اساتيد علامه مجلسی، شیخ حر عاملی، سید نعمت الله جزائری و بسیاری از اعلام حوزه اصفهان است. علامه مجلسی در کتابهایش از وی با احترام یاد می کند و با عنوان سید الحکماء المتالهین وی را می ستاید.

نائينی در هفتم شوال سال هزار و هشتاد و هشت در اصفهان وفات نمود و قبرش در تخت فولاد اصفهان زيارتگاه است. بعضی وفات او را در سال 1099 نوشته اند (رحمة الله عليه).

منبع

پایگاه شعائر