زلزلة

جنبانیدن، رجفة، شدت لرزش را گویند.

زلزله در قرآن

سوره زلزال نود و نهمین سوره از قرآن است و دارای ۸ آیه است که مفهوم واژه زلزله در این سوره آمده است.

«إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها»؛ چون زمین هنگام رسیدن قیامت لرزش خود را بکند.

زلزال در این آیه مفعول مطلق نوعی است، یعنی لرزش معهود مقرر خود را.

زلزله در حدیث

از امام صادق (ع) روایت شده که چون زنا شایع شود زلزله پدید آید.

محمد بن سلیمان دیلمی گوید: از امام صادق (ع) پرسیدم زلزله چیست؟ فرمود: آیتی از آیات پروردگار. عرض کردم: سبب آن چیست؟ فرمود: خداوند ملکی را بر رگهای زمین گماشته که چون بخواهد زمین را بلزرزاند او را امر کند که فلان رگ را به حرکت در آور، و چون رگ به حرکت در آید آن قسممت زمین که به آن رگ مربوط است بلرزد.

نیز از آن حضرت آمده که این زمین لرزه و امثال آن هشدار و ارعاب است از جانب خداوند که مردم بترسند و از معصیت دست بردارند.

علی بن مهزیار گوید: به حضرت جواد (ع) نامه ای نوشتم و در آن از کثرت زلازل در اهواز به خدمتشان شکایت کردم که اگر صلاح بدانید از آنجا کوچ کنم؟ حضرت در پاسخ مرقوم داشت: از آنجا کوچ مکنید و روز چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را روزه بگیرید و غسل کنید و لباس پاک بپوشید و روز جمعه از شهر بیرون رفته خدای را بخوانید که این بلا از شما رفع خواهد شد.

علی مهزیار گوید: ما به دستور عمل کردیم شهر آرام شد و زلزله متوقف گردید.

از امام صادق (ع) رسیده که جهت دفع خطر خراب شدن خانه بر اثر زلزله هنگام رفتن به بستر این آیه را بخواند: «إِنَّ اللَّهَ یمْسِک السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا وَ لَئِنْ زالَتا إِنْ أَمْسَکهُما مِنْ أَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّهُ کانَ حَلیماً غَفُوراً».

منبع

• سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.