رضاع

محرم رضاعى

اگر كودكى، شير غير مادر خود را با شرايط خاصى بنوشد، به آن زن (دايه) و بستگان او محرم مى شود كه به آن، محرم رضاعى يا شيرى گفته مى شود.

شرايط شيرخوارگى محرميت

• 1. شير دايه، محصول زايمان و آميزش شرعى و حلال باشد. بنابراين، اگر زنى بدون زايمان، كودك را شير بدهد يا از راه زنا زايمان كند، به كودك محرم نمى شود.

• 2. كودك، شير را به طور مستقيم از پستان بمكد. اگر شير را در دهانش بدوشند يا در ظرفى بدوشند و به او بدهند، محرم نمى شود.

• 3. دايه هنگام شيردادن، زنده باشد؛ بنابراين اگر كودك، همه يا برخى از نصاب شيرخوارگى را از زن مرده تغذيه كند، سبب محرميت نمى شود.

• 4. سن شيرخوار از 24 ماه قمرى، تجاوز نكرده باشد.

• 5. كميت و كيفيت شيرخوردن به سه شكل زير باشد:

الف) آن قدر شير بخورد كه گوشتش برويد و استخوانش محكم شود.

ب) يك شبانه روز، غذايش منحصر در شير دايه باشد.

ج) 15 مرتبه به طور مكفى و متوالى شير دايه را بنوشد.

كودك بايد 15 مرتبه از يك زن شير بنوشد و اگر چند مرتبه از يك زن و چند مرتبه از زن ديگر شير بنوشد، گرچه شوهر آن دو، يك نفر باشد، سبب محرميت نمى شود.

احكام شيرخوارگى

هرگاه شيرخوارگى با همه شرايط، تحقق يافت، دايه و شوهرش، پدر و مادر رضاعى كودك شيرخوار مى شوند و پدران و مادران آن‌ها اجداد كودك محسوب مى شوند و فرزندانشان برادران و خواهران رضاعى كودك شمرده مى شوند - چه آن‌ها كه پيش‌تر به دنيا آمده اند و چه آن‌ها كه بعداً به دنيا مى آيند - و در واقع كودك شيرخوار، يكى از فرزندان اين خانواده به حساب مى آيد و كليه كسانى كه در جدول گذشته برشمرديم از راه شيرخوارگى بر اين كودك محرم مى شوند.

پدر اصلى كودك رضاعى، نمى تواند با هيچ يك از فرزندان پدر رضاعى او ازدواج كند؛ چنان كه نمى تواند با فرزندان نسبى مادر رضاعى كودك، ازدواج كند. اگر مادربزرگى، نوه دخترى خود را با شرايط يادشده شير بدهد، مادر كودك بر همسرش حرام مى شود و عقد ازدواج آن‌ها باطل مى گردد. اگر كسى در تحقق شيرخوارگى يا برخى از شرايط آن از نظر كمى و كيفى ترديد داشته باشد بايد بنا را بر عدم محرميت بگذارد.