اباحه گری
نسخهٔ تاریخ ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۰۳ توسط سید مهدی خدایی (بحث | مشارکتها)
بى‌تفاوتى به تعاليم دينى به معناى پاى بند نبودن به ارزش‌هاى دينى است. اباحى‌گرى از بى‌اعتقادى كافر يا سهل انگارى ديندار پديد مى‌آيد و در دو حوزه فردى و اجتماعى، نمود مى‌يابد. اين پديده در حوزه فردى موجب مى‌گردد تا آدمى وظايفى را كه در برابر خود و خداوند دارد، ادا نكند و حرام را مباح شمارد و راه بى قيدى در پيش گيرد.
زيان‌هاى اباحى‌گرى در حوزه اجتماعى نمودى بيش‌تر دارد و شخص با مباح شمردن نبايدهاى اجتماعى دست به هر كارى كه پسند دل است، مى‌آلايد و هنجارهاى زندگى جمعى را ناديده مى‌انگارد.
منبع
فرهنگ شیعه، جمعی از نویسندگان، ج1، ص 55 در دسترس در کتابخانه فقاهت، بازیابی:7 بهمن 1391
