محمد بن اشعث کوفی

ابوعلی محمد بن اشعث کوفی (زنده در 313 ه.ق)، یکی از راویان شیعه در قرن چهارم ه.ق می باشد.

محتویات

۱ زندگی نامه
۲ استادان
۳ شاگردان
۴ تألیفات
۵ پانویس
۶ منابع

زندگی نامه

ایشان در کوفه به دنیا آمد و در نوجوانی به مصر سفر کرد و در محله سقیفه جواد ساکن شد. او در مصر در آن دوران، تغییر و تحولات عظیمی را می دید.

هنگامی که فاطمیان قدرت را در دست گرفته بودند، محمد در آن جا رحل اقامت افکند و در درس موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر شرکت کرد و از محضر آن بزرگواران بهره های فراوان برد. در همان جا بود که او تصمیم گرفت که کتاب الجعفریات را روایت کند. این کتاب بعدها به عنوان یکی از اصول چهارصدگانه و معتبر شیعه بشمار آمد.

علامه حلی در کتاب خلاصه و نجاشی، در کتاب رجال خود، درباره او می گوید: «محمد بن اشعث اهل کوفه و شخصیتی مورد اطمینان و شیعه می باشد...».

استادان

موسی بن جعفر بن اسماعیل بن موسی بن جعفر علیه السلام، مؤمل بن وهاب، علی بن زید فرایضی، هارون بن سعید ایلی، ابویحیی محمد بن برید مقری، محمد بن خلف بن عمر، محمد بن عویلی ایلی، اسماعیل بن اسحاق بن سهل اموی، موسی بن ابراهیم بن موسی بن جعفر علیه السلام.

شاگردان

ابومحمد سهل بن احمد بن عبدالله بن سهل دیباجی، ابوالفضل شیبانی، ابوالحسن علی بن جعفر بن حماد، عبدالله بن مفضل بن محمد بن هلال، ابراهیم بن محمد بن محمد بن عبدالله قرشی، ابومحمد عبدالله بن محمد بن عبدالله بن عثمان (معروف به ابن سقاء)، ابوالحسن محمد بن داوود بن سلیمان کاتب.

تألیفات

نجاشی در مورد او می گوید : او کتابهائی دارد که از همه را از پدرش به نقل از اجدادش نقل می کند من جمله آنها: كتاب الطهارة، كتاب الصلاة، كتاب الزكاة، كتاب الصوم، كتاب الحجّ، كتاب الجنائز، كتاب الطلاق، كتاب النكاح، كتاب الحدود، كتاب الدعاء، كتاب السنن و الآداب، كتاب الرؤيا. ^[۱]