بلال
بِلالِ بْنِ رِياح مؤذن حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم، مادرش جُمانَة، كُنْيَتش ابوعبدالله و ابوعمر و از سابقين در اسلام است و در بدر و اُحُد و خندق و ساير مشاهد با حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم بوده و نقل شده كه (شين) را (سين) مىگفت و در روايت است كه (سين) بلال نزد حق تعالى (شين) است.[۱]
و از حضرت امام صادق عليه السلام مروى است كه فرمود: خدا رحمت كند بلال را كه ما اهل بيت را دوست مىداشت و او بنده صالح بود و گفت اذان نمىگويم براى اَحَدى بعد از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم پس از آن روز ترك شد «حىَّ على خيرالْعملِ»[۲] و شيخ ما در (نفس الرحمن) نقل كرده كه چون بلال از حبشه آمد در مدح حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم خواند:
اره بره كنكره × كراكرا مندره.
حضرت فرمود به حسان كه معنى اين شعر بالا را به عربى نقل كن. حَسان گفت:
اِذِالْمَكارِمُ فى آفاقِنا ذُكِرَتْ × فَاِنَّما بِكَ فينا يُضْرَبُ الْمَثَلُ.[۳]
وفات كرد بلال در شام به طاعون در سنه 18 يا سنه 20 و در باب صغير مدفون شد. فقير گويد: اينك قبر او مزارى است مشهور و من به زيارت او رفتهام.
پانویس
منبع
حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال، قسمت اول، باب اول، در تاريخ حضرت خاتم الانبياء