سوره عصر

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

سوره العصر مکی است و به اتّفاق مفسّرين سه آيه است.

فضيلت سوره

در حديث ابى بن كعب است كه هر كس آن را قرائت كند خداوند ختم فرمايد براى او به صبر و در روز قيامت با اصحاب حق بوده باشد.

حسين بن ابى العلاء از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود: كسى كه در نوافلش «و العصر» را قرائت كند خداوند او را در روز قيامت برانگيزد در حالى كه چهره و صورتش درخشنده و لبانش پر خنده و چشمانش روشن است تا داخل بهشت گردد.

محتوای سوره

اين سوره تمامى معارف قرآنى و مقاصد مختلف آن را در كوتاه‌ترين بيان خلاصه كرد.[۱]

پانویس

  1. ترجمه الميزان، ج‌20، ص:609

منابع

  • فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌27، ص260.
  • محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج‌20، ص: 609، قم 1374

پیوست

متن و ترجمه سوره