سوره نازعات
سوره نازعات در مکه نازل شده است.
عدد آیات
این سوره شامل چهل و شش آيه است از نظر اهل كوفه و چهل و پنج آيه است از ديد ديگران.اختلاف آن در دو آيه است:« وَ لِأَنْعامِكُمْ» حجازى و كوفى «طغى» عراقى و شامى است.
فضيلت آن
ابى بن كعب از پیامبر صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه فرمود هر كه سوره (و النّازعات) را قرائت كند نباشد توقّفش و حسابش در روز قيامت مگر باندازه وقت نماز واجب تا اينكه داخل بهشت گردد.
وامام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه اين سوره را قرائت كند از دنيا نرود مگر سيراب و روز قيامت هم انگيخته نشود مگر سيراب و داخل بهشت هم نگردد مگر سيراب.[۱]
محتوای سوره
در اين سوره خبرهاى مؤكدى از وقوع قيامت آمده، و از طريق تدبير ربوبى كه نتيجه اش تقسيم شدن مردم به دو طايفه بهشتى و دوزخى است، بر وقوع آن استدلال كرده، و در آخر با اشاره به اينكه از رسول خدا (ص) میپرسيدند كه قيامت چه وقت است؟ و با پاسخ به اين سؤال سوره را ختم میكند[۲]
پانویس
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص259.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 290، قم 1374