سوره مجادله

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

عدد آيات

بيست و يك آيه مكى و مدنى اخير و بيست و دو آيه از نظر ديگران. اختلاف آن در يك آيه (فِي الْأَذَلِّينَ) غيرمكّى و مدنى اخير است.

فضيلت آن

ابى بن كعب گويد: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: كسى كه سوره مجادله را قرائت كند در روز قيامت از حزب اللَّه مكتوب شود.

محتوای سوره

ين سوره متعرض مطالب گوناگون از احكام و آداب و صفات است. قسمتى از آن مربوط به حكم ظهار است، قسمتى هم مربوط به نجوى و بيخ گوشى سخن گفتن است. قسمتى هم مربوط به آداب نشستن در مجلس. و قسمتى راجع به اوصاف كسانى است كه با خدا و رسولش مخالفت مى‌كنند، و يا با دشمنان دين دوستى می‌ورزند، و كسانى را كه از دوستى با آنان احتراز می‌كنند معرفى نموده، به وعده‌اى جميل در دنيا و آخرت دلخوش میسازد[۱]

پانویس

  1. ترجمه تفسیر المیزان،ج‌19، ص: 312

منابع

  • فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌24، ص258.
  • محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج‌19، ص: 312

، قم 1374.

پیوست

متن و ترجمه سوره