آیه ۲ ماعون

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

«فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

او همان کسی است که یتیم را به اهانت می راند.

نزول

شأن نزول آیات 1 تا 3:

این آیات درباره عاص بن وائل السهمى نازل شده و نیز گویند: درباره ولید بن مغیرة نازل گردیده است.

ابن جریج گوید: درباره ابوسفیان بن حرب آمده که هر هفته دو شتر نحر مى کرد و یتیمى از او گوشت خواست با عصاى خود او را از خود راند[۱] و نیز گویند: آیه 1 درباره ابوجهل و کفار قریش نازل شده است.[۲]

پانویس

  1. تفسیر کشف الاسرار.
  2. تفسیر على بن ابراهیم.

منابع

پیوندها