علی بن یوسف حلی

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۸ توسط مهدی موسوی (بحث | مشارکت‌ها) (مهدی موسوی صفحهٔ رضی الدین علی بن یوسف حلی را به علی بن یوسف حلی منتقل کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

«رضی‌الدین علی بن یوسف حلی» (۷۰۳-۶۳۵ ق) برادر بزرگتر علامه حلی و از علمای شیعه در قرن ۷ هجری است. او از شاگردان محقق حلی بوده و در علومی مانند فقه، اصول و کلام تبحر داشته است. کتاب «العدد القویه فی دفع المخاوف الیومیه» از آثار اوست.

نام کامل رضی‌الدین علی بن یوسف حلی
زادروز ۶۳۵ قمری
زادگاه حله
وفات ۷۰۳ قمری

Line.png

اساتید

شیخ سدیدالدین یوسف حلی، محقق حلی، علی بن عیسی اربلی،...

شاگردان

فخر المحققین، قوام الدین محمد فقیه، عمیدالدین ابی‌الفوارس، علی بن حسین نرسی استرآبادی،...

آثار

العدد القویه فی دفع المخاوف الیومیه،...

ولادت

شیخ رضى‌الدین على حلى در یازدهم شوال سال ۶۳۵ قمری در شهر حله به دنیا آمد. پدرش شیخ سدیدالدین یوسف بن على بن مطهر حلى، و برادر کوچکترش علامه حلی (۷۲۶-۶۴۸ ق) است.

استادان و شاگردان

از بارزترین اساتید شیخ رضی الدین حلی می‌توان به این علمای بزرگ اشاره نمود:

همچنین این عالم بزرگوار با بیش از هفتاد سال زندگی در مهد علم و اجتهاد، شاگردان فراوانی تربیت نمود، از جمله:

  • محمد بن حسن حلی معروف به فخرالمحققین، فرزند علامه حلی
  • شیخ قوام الدین محمد فقیه، فرزند بزرگوار او
  • شیخ عمیدالدین ابی الفوارس
  • علی بن حسین نرسی استرآبادی.

آثار و تألیفات

با آن که مقام علمی و جامعیت شیخ رضی الدین حلی بر کسی پوشیده نیست، لیکن از این عالم فرزانه تنها یک اثر به یادگار مانده است. کتاب «العدد القویه فی دفع المخاوف الیومیه» که در دو جلد تألیف شده و فقط جلد دوم آن موجود است، در سی فصل تنظیم شده و هر فصل مربوط به ادعیه و اعمال هر روز از ماه‌های قمری است. پانزده فصل اول در جلد اول بوده که مفقود شده و فقط پانزده فصل آخر کتاب یعنی جلد دوم آن موجود است.

وفات

از تاریخ وفات شیخ رضی الدین علی حلی اطلاع دقیقی در دست نیست و در کتب تراجم هم اشاره ای به آن نشده؛ لکن آنچه مسلّم است او تا اوائل قرن هشتم هجری در قید حیات بوده است. از جمله ادله بر این قول آن است که شیخ در اجازه‌ای به فاضل نرسی تاریخ آن را سال ۷۰۳ هجری ذکر نموده و با این حساب وفات آن بزرگوار در ابتدای قرن هشتم بوده و عمر شریفش به حدود هفتاد سال می رسیده است.

منابع