نصرالله شبستری

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۸ توسط Mohammadi (بحث | مشارکت‌ها) (تحصیلات)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
۲۲۰px
نام کامل نصرالله زرگر شبسترى
زادروز 1293 شمسی
زادگاه تبریز
وفات 1382 شمسی
مدفن تبریز، قبرستان وادى رحمت

Line.png

اساتید

آیت الله سید ابوالحسن اصفهانى، آیت الله آقا ضیاء الدین عراقى، آیت الله سید محسن حکیم و آیت الله میرزا باقر زنجانى

شاگردان

آیة الله شیخ محمد غروی، احمد کریمى اصل هشترودى ، سید شمس الدین مرعشى نجفى و سید مهدى مرعشى نجفى

آثار

دُّر یتیم یا زندگانى لقمان حکیم، هدیة الأقران الى اخبار لقمان الحکیم، مقدمه و تعلیقه بر آداب الصلاة (علاّمه مجلسى) و اللؤلؤ النضید فی شرح زیاره مولانا ابی عبدالله الشهید علیه السلام


آیت الله نصرالله زرگر شبستری (1333 - 1424 ق) (1293 - 1382 ش) از علمای اعلام و فقهای عالی مقام برخاسته از شهر تبریز است. حضرتش عالمی ربانی، فقیهی صمدانی، زاهد و پارسا، صاحب فضائل اخلاقی و خوش گفتار بوده و انس عمیق با قرآن و الفتی با دعا و مناجات داشت. از جمله آثار ایشان می توان به "اللؤلؤ النضید فی شرح زیاره مولانا ابی عبدالله الشهید علیه السلام" اشاره کرد

ولادت

در روز چهارشنبه نهم ربیع الآخر سال 1333 قمری برابر با چهارم اسفند 1293 شمسی، در كوى لیل آباد تبریز، در خانه صنعتگر متقی، جناب استاد میرزا عبدالله زرگر شبسترى، فرزندی به دنیا آمد که او را نصرالله نامیدند.[۱]

تحصیلات

نصرالله کودکی بود که دست در دست پدر راهی شبستر شد و به اشارت و هدایت آیت الله حاج میرزا كاظم شبسترى به حوزه علمیه رفت.

در سن بیست سالگى بود که برای ارتقای تحصیل و طی مراتب کمال به مدرسه علمیه طالبیه تبریز رفت. علوم مقدماتى و نیز بخشی از سطوح را در محضر برجستگان خطه تبریز آموخت و با بزرگان و فضلایی نظیر شیخ ابراهیم وحدت تبریزى همراه و ملازم بود.[۲]

هجرت برای رشد

ایشان ابتدا به مشهد و سپس به قم مهاجرت کرد و در فقه و اصول شاگردى آیت‌اللَّه حجت کوه کمرى را نمود. بعد از شش ماه به نجف رفت و از محضر آیت‌اللَّه اصفهانى و آیت‌اللَّه شیخ محمدحسین غروى و آیت‌اللَّه آقا ضیاءالدین عراقى و پس از آنان از آیت‌اللَّه حکیم و آیت‌اللَّه خویى و آیت‌اللَّه میرزا باقر زنجانى استفاده‌ى کامل نمود.

دوره‌ى فلسفه و حکمت را از آقا شیخ صدرا بادکوبه‌اى فراگرفت و با اجازات عدیده اجتهاد و روایت به وطن بازگشت و در تبریز به انجام وظائف دینى و اقامه‌ى نماز جماعت و تدریس پرداخت.

آثار

«زندگانى حضرت لقمان حکیم» به نام «درّ یتیم»؛ «هدایة الاقران الى اخبار لقمان الحکیم» و مختصر آن «الکلمه الطیبه»، در نصایح لقمان حکیم؛ «اللولوء النضید فى شرح زیارة مولینا ابى عبداللَّه الشهید علیه السلام»؛ مقدمه و تعلیقات بر «آداب الصلاة» علامه مجلسى؛ کتاب «وفادار باشید».

پانویس

  1. نامداران تاریخ : ج2، ص374.
  2. تربت پاکان : ج 1، 208.

منابع