مجمع البحرین فی مناقب السبطین علیهما السلام (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
[[پرونده:Ketab388.jpg|بندانگشتی|‏مجمع البحرین فی مناقب السبطین علیهما السلام]]
 
[[پرونده:Ketab388.jpg|بندانگشتی|‏مجمع البحرین فی مناقب السبطین علیهما السلام]]
  
'''مجمع البحرين في مناقب السبطين(ع)'''، اثر سيد ولى بن نعمت‌الله حسينى رضوى حايرى، با تحقيق [[موسوی بروجردی، حسین |سيد حسين موسوى بروجردى]]، به ذكر مناقب، فضايل و برخى از ويژگى‌ها و خصوصيات امام حسن(ع) و امام حسين(ع) اختصاص داشته كه به زبان عربى و در قرن دهم هجرى، نوشته شده است.
+
'''مجمع البحرين في مناقب السبطين(ع)'''، اثر سيد ولى بن نعمت‌الله حسينى رضوى حايرى، با تحقيق سيد حسين موسوى بروجردى، به ذكر [[مناقب]]، فضايل و برخى از ويژگى‌ها و خصوصيات [[امام حسن علیه السلام|امام حسن]](ع) و [[امام حسین علیه السلام|امام حسين]](ع) اختصاص داشته كه به زبان عربى و در قرن دهم هجرى، نوشته شده است.
 
 
== ساختار ==
 
  
 +
==ساختار==
  
 
كتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و مطالب در بيست و پنج باب، تنظيم شده است.
 
كتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و مطالب در بيست و پنج باب، تنظيم شده است.
  
== گزارش محتوا ==
+
==گزارش محتوا==
 
 
 
 
در مقدمه محقق، ابتدا نگاهى به زندگى‌نامه نويسنده و عصرى كه وى در آن مى‌زيسته شده و پس از معرفى برخى از آثار وى، به اقدامات صورت‌گرفته پيرامون تحقيق و تصحيح كتاب، اشاره شده است<ref>مقدمه محقق، ص 9</ref>
 
 
 
باب اول، به ذكر زمان و نحوه ولادت سبطين(ع) اختصاص يافته است. نويسنده بر طبق اصح اقوال، ولادت امام حسن(ع) را در مدينه، در نيمه ماه شعبان سال سوم هجرى، دانسته است. قول ديگرى نيز در اين زمينه، بيان شده كه عبارت است از نظر [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]] در كتاب «[[المناقب|مناقب آل أبي‌طالب]]»؛ وى معتقد است ايشان در مدينه و در نيمه ماه رمضان سال سوم هجرى به دنيا آمده است<ref>متن كتاب، ص 57</ref>
 
  
در مورد تاريخ ولادت امام حسين(ع)، به دو قول اشاره گرديده است كه عبارتند از: قول على بن عيسى در كتاب «[[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمة]]» كه معقتد است آن حضرت در مدينه، در روز پنجم شعبان سال چهارم هجرى، ده ماه و بيست روز پس از ولادت امام حسن(ع) به دنيا آمده است و قول [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]] در «[[المناقب|مناقب آل أبي‌طالب]]» كه بر اين باور است كه ايشان در آخر ماه ربيع‌الاول سال سوم هجرى، ديده به جهان گشوده است<ref>همان، ص 60</ref>
+
در مقدمه محقق، ابتدا نگاهى به زندگى‌نامه نويسنده و عصرى كه وى در آن مى‌زيسته شده و پس از معرفى برخى از آثار وى، به اقدامات صورت‌گرفته پيرامون تحقيق و تصحيح كتاب، اشاره شده است.<ref>مقدمه محقق، ص 9</ref>
  
در باب دوم، به چگونگى نام‌گذارى سبطين(ع) اشاره شده و در باب سوم، كنيه و القاب ايشان، معرفى گرديده است. از جمله القاب امام حسن(ع) عبارتند از: التقي، الطيب، الزكي، السيد، السبط، الولي، الأمين، الحجة، البر، المجتبى، سبط الأول و الزاهد. برخى از القاب ذكرشده براى امام حسين(ع) نيز عبارتند از: الرشيد، الطيب، الولي، الوافي، السيد، الزكي، المبارك، الشهيد، السعيد، التابع لمرضاة الله و السبط<ref>همان، 71 - 80</ref>
+
باب اول، به ذكر زمان و نحوه ولادت سبطين(ع) اختصاص يافته است. نويسنده بر طبق اصح اقوال، ولادت امام حسن(ع) را در [[مدینه|مدينه]]، در نيمه [[ماه شعبان]] سال سوم هجرى، دانسته است. قول ديگرى نيز در اين زمينه، بيان شده كه عبارت است از نظر [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهرآشوب]] در كتاب «[[المناقب|مناقب آل أبي‌طالب]]»؛ وى معتقد است ايشان در مدينه و در نيمه [[ماه رمضان]] سال سوم هجرى به دنيا آمده است.<ref>متن كتاب، ص 57</ref>
  
در باب چهارم، نسب ايشان معرفى<ref>همان، ص 83</ref>و در باب پنجم، استدلال‌هايى بر امامت امام حسن(ع) و امام حسين(ع) اقامه گرديده است<ref>همان، ص 87</ref>
+
در مورد تاريخ ولادت امام حسين(ع)، به دو قول اشاره گرديده است كه عبارتند از: قول [[علی بن عیسی اربلی|على بن عيسى اربلی]] در كتاب «[[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمة]]» كه معقتد است آن حضرت در مدينه، در روز پنجم شعبان سال چهارم هجرى، ده ماه و بيست روز پس از ولادت امام حسن(ع) به دنيا آمده است و قول ابن شهرآشوب در «مناقب آل أبي‌طالب» كه بر اين باور است كه ايشان در آخر [[ماه ربیع الاول|ماه ربيع‌الاول]] سال سوم هجرى، ديده به جهان گشوده است.<ref>همان، ص 60</ref>
  
در باب ششم به آياتى كه در حق سبطين(ع) وارد گرديده، اشاره شده<ref>همان، ص 95</ref>و در باب هفتم، رواياتى نقل گرديده كه دال بر محبت و علاقه پيامبر(ص) به امام حسن(ع) و امام حسين(ع)، هر دو مى‌باشد<ref>همان، ص 105</ref>و در باب هشتم<ref>همان، ص 125</ref>و نهم، روايات دال بر محبت پيامبر(ص) به هريك از اين دو امام، به‌صورت مجزا، ذكر گرديده است<ref>همان، ص 131</ref>
+
در باب دوم، به چگونگى نام‌گذارى سبطين(ع) اشاره شده و در باب سوم، [[کنیه|كنيه]] و القاب ايشان، معرفى گرديده است. از جمله القاب امام حسن(ع) عبارتند از: التقي، الطيب، الزكي، السيد، السبط، الولي، الأمين، الحجة، البر، المجتبى، سبط الأول و الزاهد. برخى از القاب ذكرشده براى امام حسين(ع) نيز عبارتند از: الرشيد، الطيب، الولي، الوافي، السيد، الزكي، المبارك، الشهيد، السعيد، التابع لمرضاة الله و السبط.<ref>همان، 71 - 80</ref>
  
عنوان ساير ابواب كتاب، به ترتيب عبارتند از: ذكر فضايل امام حسن(ع) و امام حسين(ع)؛ ذكر اكرام خداوند به اين دو امام؛ ذكر معجزات؛ ذكر جود و كرم؛ مكارم اخلاق؛ مدت عمر و خلافت؛ تعداد اولاد؛ زمان و نحوه شهادت؛ فضيلت زيارت اباعبدالله(ع) و فضيلت كربلا و شفا به تربت آن و...
+
در باب چهارم، نسب ايشان معرفى<ref>همان، ص 83</ref> و در باب پنجم، استدلال‌هايى بر [[امامت]] امام حسن(ع) و امام حسين(ع) اقامه گرديده است.<ref>همان، ص 87</ref>
  
== وضعيت كتاب ==
+
در باب ششم به [[آیه|آياتى]] كه در حق سبطين(ع) وارد گرديده، اشاره شده<ref>همان، ص 95</ref> و در باب هفتم، رواياتى نقل گرديده كه دال بر محبت و علاقه [[پیامبر اسلام|پيامبر]](ص) به امام حسن(ع) و امام حسين(ع)، هر دو مى‌باشد<ref>همان، ص 105</ref> و در باب هشتم<ref>همان، ص 125</ref> و نهم، روايات دال بر محبت پيامبر(ص) به هريك از اين دو امام، به‌صورت مجزا، ذكر گرديده است.<ref>همان، ص 131</ref>
  
 +
عنوان ساير ابواب كتاب، به ترتيب عبارتند از: ذكر فضايل امام حسن(ع) و امام حسين(ع)؛ ذكر اكرام خداوند به اين دو امام؛ ذكر [[معجزه|معجزات]]؛ ذكر جود و كرم؛ مكارم اخلاق؛ مدت عمر و [[خلافت]]؛ تعداد اولاد؛ زمان و نحوه شهادت؛ فضيلت [[زيارت]] اباعبدالله(ع) و فضيلت [[کربلا|كربلا]] و شفا به [[تربت امام حسین علیه السلام|تربت]] آن و...
  
فهرست مطالب؛ آيات؛ احاديث؛ آثار؛ اعلام؛ طوايف، قبايل و فرق؛ اماكن و شهرها؛ وقايع و ايام؛ اشعار و كتب مذكور در متن، در انتهاى كتاب آمده است.
+
==وضعيت كتاب==
  
منابع روايات و منقولات و پاره‌اى از توضيحات، در پاورقى ذكر شده است.
+
فهرست مطالب؛ آيات؛ احاديث؛ آثار؛ اعلام؛ طوايف، قبايل و فرق؛ اماكن و شهرها؛ وقايع و ايام؛ اشعار و كتب مذكور در متن، در انتهاى كتاب آمده است. منابع روايات و منقولات و پاره‌اى از توضيحات، در پاورقى ذكر شده است.
  
==پانويس ==
+
==پانويس==
 
<references />
 
<references />
== منابع مقاله ==
+
==منابع مقاله==
  
 
مقدمه و متن كتاب.
 
مقدمه و متن كتاب.
 
+
==منبع==
 
 
==منبع ==
 
 
ویکی نور
 
ویکی نور

نسخهٔ ‏۱۵ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۵۵

‏مجمع البحرین فی مناقب السبطین علیهما السلام

مجمع البحرين في مناقب السبطين(ع)، اثر سيد ولى بن نعمت‌الله حسينى رضوى حايرى، با تحقيق سيد حسين موسوى بروجردى، به ذكر مناقب، فضايل و برخى از ويژگى‌ها و خصوصيات امام حسن(ع) و امام حسين(ع) اختصاص داشته كه به زبان عربى و در قرن دهم هجرى، نوشته شده است.

ساختار

كتاب با دو مقدمه از محقق و مؤلف آغاز و مطالب در بيست و پنج باب، تنظيم شده است.

گزارش محتوا

در مقدمه محقق، ابتدا نگاهى به زندگى‌نامه نويسنده و عصرى كه وى در آن مى‌زيسته شده و پس از معرفى برخى از آثار وى، به اقدامات صورت‌گرفته پيرامون تحقيق و تصحيح كتاب، اشاره شده است.[۱]

باب اول، به ذكر زمان و نحوه ولادت سبطين(ع) اختصاص يافته است. نويسنده بر طبق اصح اقوال، ولادت امام حسن(ع) را در مدينه، در نيمه ماه شعبان سال سوم هجرى، دانسته است. قول ديگرى نيز در اين زمينه، بيان شده كه عبارت است از نظر ابن شهرآشوب در كتاب «مناقب آل أبي‌طالب»؛ وى معتقد است ايشان در مدينه و در نيمه ماه رمضان سال سوم هجرى به دنيا آمده است.[۲]

در مورد تاريخ ولادت امام حسين(ع)، به دو قول اشاره گرديده است كه عبارتند از: قول على بن عيسى اربلی در كتاب «كشف الغمة» كه معقتد است آن حضرت در مدينه، در روز پنجم شعبان سال چهارم هجرى، ده ماه و بيست روز پس از ولادت امام حسن(ع) به دنيا آمده است و قول ابن شهرآشوب در «مناقب آل أبي‌طالب» كه بر اين باور است كه ايشان در آخر ماه ربيع‌الاول سال سوم هجرى، ديده به جهان گشوده است.[۳]

در باب دوم، به چگونگى نام‌گذارى سبطين(ع) اشاره شده و در باب سوم، كنيه و القاب ايشان، معرفى گرديده است. از جمله القاب امام حسن(ع) عبارتند از: التقي، الطيب، الزكي، السيد، السبط، الولي، الأمين، الحجة، البر، المجتبى، سبط الأول و الزاهد. برخى از القاب ذكرشده براى امام حسين(ع) نيز عبارتند از: الرشيد، الطيب، الولي، الوافي، السيد، الزكي، المبارك، الشهيد، السعيد، التابع لمرضاة الله و السبط.[۴]

در باب چهارم، نسب ايشان معرفى[۵] و در باب پنجم، استدلال‌هايى بر امامت امام حسن(ع) و امام حسين(ع) اقامه گرديده است.[۶]

در باب ششم به آياتى كه در حق سبطين(ع) وارد گرديده، اشاره شده[۷] و در باب هفتم، رواياتى نقل گرديده كه دال بر محبت و علاقه پيامبر(ص) به امام حسن(ع) و امام حسين(ع)، هر دو مى‌باشد[۸] و در باب هشتم[۹] و نهم، روايات دال بر محبت پيامبر(ص) به هريك از اين دو امام، به‌صورت مجزا، ذكر گرديده است.[۱۰]

عنوان ساير ابواب كتاب، به ترتيب عبارتند از: ذكر فضايل امام حسن(ع) و امام حسين(ع)؛ ذكر اكرام خداوند به اين دو امام؛ ذكر معجزات؛ ذكر جود و كرم؛ مكارم اخلاق؛ مدت عمر و خلافت؛ تعداد اولاد؛ زمان و نحوه شهادت؛ فضيلت زيارت اباعبدالله(ع) و فضيلت كربلا و شفا به تربت آن و...

وضعيت كتاب

فهرست مطالب؛ آيات؛ احاديث؛ آثار؛ اعلام؛ طوايف، قبايل و فرق؛ اماكن و شهرها؛ وقايع و ايام؛ اشعار و كتب مذكور در متن، در انتهاى كتاب آمده است. منابع روايات و منقولات و پاره‌اى از توضيحات، در پاورقى ذكر شده است.

پانويس

  1. مقدمه محقق، ص 9
  2. متن كتاب، ص 57
  3. همان، ص 60
  4. همان، 71 - 80
  5. همان، ص 83
  6. همان، ص 87
  7. همان، ص 95
  8. همان، ص 105
  9. همان، ص 125
  10. همان، ص 131

منابع مقاله

مقدمه و متن كتاب.

منبع

ویکی نور