آیه 194 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن و ترجمه آیه== | |
| − | |||
| − | ''' | + | '''«الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُواْ عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ».'''{{محل آیه|محل=2:194}} |
| − | + | اين ماه حرام در برابر آن ماه حرام است و هتك حرمت ها قصاص دارد پس هر كس بر شما تعدى كرد همان گونه كه بر شما تعدى كرده بر او تعدى كنيد و از خدا پروا بداريد و بدانيد كه خدا با تقواپيشگان است. | |
| − | + | ==نزول== | |
| − | + | '''محل نزول:''' | |
| − | ==پانویس == | + | این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.</ref> |
| − | <references /> | + | |
| + | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 62.</ref> | ||
| + | |||
| + | «[[شیخ طوسی]]» گوید: حسن بصرى گويد: مشركين به [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله گفته بودند، آيا نبرد و جنگ با ما را در ماه‌هاى حرام نهى نموده اى؟ پيامبر فرمود: بلى، سپس مشركين در صدد برآمدند كه با مسلمين به نبرد پردازند و اين آيه نازل گرديد، مجاهد گويد: قريش افتخار مي‌كردند كه مانع از ورود رسول خدا صلى الله عليه و آله به [[مكه]] گرديدند ولى خداوند در ماه [[ذی القعده]] سال بعد رسول خدا را براى انجام عمره به مكه فرستاد چنان كه ضحاك و قتادة و ربيع و ابن زيد نقل نمايند و از [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليه‌السلام و ابن عباس نيز چنين روايت گرديده است.<ref> طبرى صاحب جامع البيان از قتادة نقل نمايد كه [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و سلم با اصحاب خود براى انجام عمره در ماه [[ذی القعده]] قصد مكه نمودند تا اين كه به حديبيه رسيدند مشركين، رسول خدا را از ورود به مكه مانع گرديدند. [[پيامبر اسلام]] با آن‌ها صلح نمود كه سال بعد به [[مكه]] بيايد. سال بعد پيامبر با اصحاب خود به مكه آمدند و براى انجام عمره در ماه ذى القعده سه شب در مكه اقامت نمودند. مشركين از اين عمل خويش خرسند بودند و افتخار مى كردند و اين آيه درباره ورود رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به مكه نازل گرديده است.</ref> | ||
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش. | ||
| + | * فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش. | ||
| + | |||
| + | ==پیوندها== | ||
| + | |||
| + | * [[سوره بقره]] | ||
| + | * [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]] | ||
| + | |||
| + | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
| + | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۲۷ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۴۸
محتویات
متن و ترجمه آیه
«الشَّهْرُ الْحَرَامُ بِالشَّهْرِ الْحَرَامِ وَالْحُرُمَاتُ قِصَاصٌ فَمَنِ اعْتَدَى عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُواْ عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدَى عَلَيْكُمْ وَاتَّقُواْ اللّهَ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ».(مشاهده آیه در مصحف)
اين ماه حرام در برابر آن ماه حرام است و هتك حرمت ها قصاص دارد پس هر كس بر شما تعدى كرد همان گونه كه بر شما تعدى كرده بر او تعدى كنيد و از خدا پروا بداريد و بدانيد كه خدا با تقواپيشگان است.
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
«شیخ طوسی» گوید: حسن بصرى گويد: مشركين به رسول خدا صلى الله عليه و آله گفته بودند، آيا نبرد و جنگ با ما را در ماه‌هاى حرام نهى نموده اى؟ پيامبر فرمود: بلى، سپس مشركين در صدد برآمدند كه با مسلمين به نبرد پردازند و اين آيه نازل گرديد، مجاهد گويد: قريش افتخار مي‌كردند كه مانع از ورود رسول خدا صلى الله عليه و آله به مكه گرديدند ولى خداوند در ماه ذی القعده سال بعد رسول خدا را براى انجام عمره به مكه فرستاد چنان كه ضحاك و قتادة و ربيع و ابن زيد نقل نمايند و از امام محمدباقر عليه‌السلام و ابن عباس نيز چنين روايت گرديده است.[۳]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 62.
- ↑ طبرى صاحب جامع البيان از قتادة نقل نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم با اصحاب خود براى انجام عمره در ماه ذی القعده قصد مكه نمودند تا اين كه به حديبيه رسيدند مشركين، رسول خدا را از ورود به مكه مانع گرديدند. پيامبر اسلام با آن‌ها صلح نمود كه سال بعد به مكه بيايد. سال بعد پيامبر با اصحاب خود به مكه آمدند و براى انجام عمره در ماه ذى القعده سه شب در مكه اقامت نمودند. مشركين از اين عمل خويش خرسند بودند و افتخار مى كردند و اين آيه درباره ورود رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به مكه نازل گرديده است.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
پیوندها
