آیه 46 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{بخشی از یک کتاب}}
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 11
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
 
  
==شأن نزول آيه 46 سوره بقره==
 
  
'''<I>«الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَيْهِ راجِعُونَ».</I>'''<ref> ترجمه: كسانى كه بى گمان مي‌دانند كه پروردگار خود را ديدار خواهند كرد (و نيز مي‌دانند) كه بسوى او بازگشت خواهند نمود.</ref>
+
__TOc__
 +
 
 +
'''محل نزول''' :مدینه <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.</ref>
 +
 
 +
==متن و ترجمه آیه==
 +
 
 +
'''«الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَيْهِ راجِعُونَ».
 +
 
 +
كسانى كه بى‌گمان مي‌دانند كه پروردگار خود را ديدار خواهند كرد (و نيز مي‌دانند) كه بسوى او بازگشت خواهند نمود.
 +
 
 +
==شأن نزول==
  
 
از [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليه‌السلام و نيز از ابن عباس نقل گرديده: كه اين آيه درباره [[امام على]] مرتضى عليه‌السلام و عثمان بن مظعون و [[عمار یاسر]] و ياران آن‌ها نازل گرديده است.<ref> بحرانى در تفسيرالبرهان و [[ابن شهر آشوب]].</ref>
 
از [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليه‌السلام و نيز از ابن عباس نقل گرديده: كه اين آيه درباره [[امام على]] مرتضى عليه‌السلام و عثمان بن مظعون و [[عمار یاسر]] و ياران آن‌ها نازل گرديده است.<ref> بحرانى در تفسيرالبرهان و [[ابن شهر آشوب]].</ref>
  
==پانویس ==
+
==پانویس==
<references />
+
 
 +
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 11.
 +
 
 +
طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.

نسخهٔ ‏۲۱ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۱۷

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)



محل نزول :مدینه [۱]

متن و ترجمه آیه

«الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُمْ مُلاقُوا رَبِّهِمْ وَ أَنَّهُمْ إِلَيْهِ راجِعُونَ».

كسانى كه بى‌گمان مي‌دانند كه پروردگار خود را ديدار خواهند كرد (و نيز مي‌دانند) كه بسوى او بازگشت خواهند نمود.

شأن نزول

از امام محمدباقر عليه‌السلام و نيز از ابن عباس نقل گرديده: كه اين آيه درباره امام على مرتضى عليه‌السلام و عثمان بن مظعون و عمار یاسر و ياران آن‌ها نازل گرديده است.[۲]

پانویس

  1. طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.
  2. بحرانى در تفسيرالبرهان و ابن شهر آشوب.

منابع

محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 11.

طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌1، ص 111.