ابقع: تفاوت بین نسخه‌ها
(افزودن مطلب) |
(←ابقع در روایات ظهور) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
==معنای ابقع== | ==معنای ابقع== | ||
در لغت به ابلق یعنی هر شیء سیاه و سفید و به خصوص به کلاغ سیاهی که با سفیدی آمیخته باشد و به هر شخص پلید و به ابرص و شوره زار و کسی که لباس وصله دار و رنگارنگ بپوشد، گفته می شود.<ref>لسان العراب. (به نقل از روزگار رهایی، ج2، ص997)</ref> | در لغت به ابلق یعنی هر شیء سیاه و سفید و به خصوص به کلاغ سیاهی که با سفیدی آمیخته باشد و به هر شخص پلید و به ابرص و شوره زار و کسی که لباس وصله دار و رنگارنگ بپوشد، گفته می شود.<ref>لسان العراب. (به نقل از روزگار رهایی، ج2، ص997)</ref> | ||
| + | |||
| + | ابقع، اصهب و سفیانی سه شخص یا جریان درگیر در شام پیش از ظهور امام زمان علیه السلام هستند که این درگیری با پیروزی سفیانی و تصرف شام به دست او به پایان می رسد. بر اساس روایات ابقع از مصر خروج خواهد کرد | ||
==ابقع در روایات ظهور== | ==ابقع در روایات ظهور== | ||
| − | نام | + | نام «ابقع» در کنار «اصهب» به عنوان دو رهبر یا جریان منفی و اثرگذار در تحولات آخرالزمانی و پیش از ظهور امام زمان علیه السلام در برخی روایات مطرح شده است. |
| − | از روایات اینگونه فهمیده می شود که | + | |
| + | از روایات اینگونه فهمیده می شود که ابقع، اصهب و سفیانی سه جریان درگیر در شام خواهد بود: {{متن حدیث|«نخستین سرزمینی که در آن کشتار و شورش می شود، شام است که سه لشکر در آن با یکدیگر نبرد می کنند: 1. اصهب، 2. ابقع و 3: سفیانی. این سه لشکر با یکدیگر می جنگند تا سفیانی با ابقع درگیر می شود و او را با سپاهیانش می کشد و سپس اصهب را نیز از پای درمی آورد»}}<ref>روزگار رهایی، ج 2، ص 995.</ref> | ||
همچنین جابر جعفی از امام باقر (علیه السلام) نقل کرده است: {{متن حدیث|«پیوسته بر جای خود باش و بی حرکت بمان تا علامت هایی که بر تو بیان می کنم، مشاهده کنی، اختلاف بین خاندان فلانی و ندای آسمانی و صدایی که از ناحیه «دمشق» بیاید که مژده بخش ظهور است و فرو رفتن آبادی ای از شام که آن را «جابیّه» می نامند و روی آوردن هواداران ترک ها برای ماندن در «جزیره موصل» و مستقر شدن سرکشان رومی در رمله. در آن سال در تمام سرزمین های اسلامی که در ناحیه غرب واقع شده اند، اختلاف بسیار شود. نخستین سرزمینی که نابود گردد، «شام» است که در آن میان، سه لشکر اصهب، ابقع و سفیانی اختلاف شود»}}<ref>روزگار رهایی، ج 1، ص 111.</ref> | همچنین جابر جعفی از امام باقر (علیه السلام) نقل کرده است: {{متن حدیث|«پیوسته بر جای خود باش و بی حرکت بمان تا علامت هایی که بر تو بیان می کنم، مشاهده کنی، اختلاف بین خاندان فلانی و ندای آسمانی و صدایی که از ناحیه «دمشق» بیاید که مژده بخش ظهور است و فرو رفتن آبادی ای از شام که آن را «جابیّه» می نامند و روی آوردن هواداران ترک ها برای ماندن در «جزیره موصل» و مستقر شدن سرکشان رومی در رمله. در آن سال در تمام سرزمین های اسلامی که در ناحیه غرب واقع شده اند، اختلاف بسیار شود. نخستین سرزمینی که نابود گردد، «شام» است که در آن میان، سه لشکر اصهب، ابقع و سفیانی اختلاف شود»}}<ref>روزگار رهایی، ج 1، ص 111.</ref> | ||
| + | البته در روایتی از امام باقر علیه السلام «ابقع» همان «اصهب» دانسته شده است. چنانکه می فرمایند: {{متن حدیث|«از شرّ اصهب ابرص پرهیز کن!» پرسیدند: اصهب کیست؟ فرمودند: «ابقع». پرسیدند: ابقع کیست؟ فرمودند: «ابرص». سپس فرمودند: «از شرّ سفیانی نیز پرهیز کن»}} <ref>روزگار رهایی، ص 993.</ref>اما بر اساس بیشتر احادیث اصهب و ابقع نام دو نفر است. | ||
| + | نکته دیگری که از این حدیث و احادیث دیگر در این زمینه فهمیده می شود باطل بودن هر کدام از این سه پرچم و لزوم کناره گیری از آن است. | ||
| + | ==خروج ابقع از مصر== | ||
از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و [[ائمه اطهار]] علیهم السلام روایت شده که خروج ابقع در [[مصر]] و به دنبال دیده شدن ستاره دنباله دار و کسوف خورشید و خسوف ماه خواهد بود که همه این ها در نزدیکی ظهور روی خواهد داد.<ref>روزگار رهایی، ج2، ص993.</ref> | از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و [[ائمه اطهار]] علیهم السلام روایت شده که خروج ابقع در [[مصر]] و به دنبال دیده شدن ستاره دنباله دار و کسوف خورشید و خسوف ماه خواهد بود که همه این ها در نزدیکی ظهور روی خواهد داد.<ref>روزگار رهایی، ج2، ص993.</ref> | ||
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | *روزگار رهایی، کامل سلیمان | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۲۰
معنای ابقع
در لغت به ابلق یعنی هر شیء سیاه و سفید و به خصوص به کلاغ سیاهی که با سفیدی آمیخته باشد و به هر شخص پلید و به ابرص و شوره زار و کسی که لباس وصله دار و رنگارنگ بپوشد، گفته می شود.[۱]
ابقع، اصهب و سفیانی سه شخص یا جریان درگیر در شام پیش از ظهور امام زمان علیه السلام هستند که این درگیری با پیروزی سفیانی و تصرف شام به دست او به پایان می رسد. بر اساس روایات ابقع از مصر خروج خواهد کرد
ابقع در روایات ظهور
نام «ابقع» در کنار «اصهب» به عنوان دو رهبر یا جریان منفی و اثرگذار در تحولات آخرالزمانی و پیش از ظهور امام زمان علیه السلام در برخی روایات مطرح شده است.
از روایات اینگونه فهمیده می شود که ابقع، اصهب و سفیانی سه جریان درگیر در شام خواهد بود: «نخستین سرزمینی که در آن کشتار و شورش می شود، شام است که سه لشکر در آن با یکدیگر نبرد می کنند: 1. اصهب، 2. ابقع و 3: سفیانی. این سه لشکر با یکدیگر می جنگند تا سفیانی با ابقع درگیر می شود و او را با سپاهیانش می کشد و سپس اصهب را نیز از پای درمی آورد»[۲]
همچنین جابر جعفی از امام باقر (علیه السلام) نقل کرده است: «پیوسته بر جای خود باش و بی حرکت بمان تا علامت هایی که بر تو بیان می کنم، مشاهده کنی، اختلاف بین خاندان فلانی و ندای آسمانی و صدایی که از ناحیه «دمشق» بیاید که مژده بخش ظهور است و فرو رفتن آبادی ای از شام که آن را «جابیّه» می نامند و روی آوردن هواداران ترک ها برای ماندن در «جزیره موصل» و مستقر شدن سرکشان رومی در رمله. در آن سال در تمام سرزمین های اسلامی که در ناحیه غرب واقع شده اند، اختلاف بسیار شود. نخستین سرزمینی که نابود گردد، «شام» است که در آن میان، سه لشکر اصهب، ابقع و سفیانی اختلاف شود»[۳]
البته در روایتی از امام باقر علیه السلام «ابقع» همان «اصهب» دانسته شده است. چنانکه می فرمایند: «از شرّ اصهب ابرص پرهیز کن!» پرسیدند: اصهب کیست؟ فرمودند: «ابقع». پرسیدند: ابقع کیست؟ فرمودند: «ابرص». سپس فرمودند: «از شرّ سفیانی نیز پرهیز کن» [۴]اما بر اساس بیشتر احادیث اصهب و ابقع نام دو نفر است. نکته دیگری که از این حدیث و احادیث دیگر در این زمینه فهمیده می شود باطل بودن هر کدام از این سه پرچم و لزوم کناره گیری از آن است.
خروج ابقع از مصر
از رسول اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام روایت شده که خروج ابقع در مصر و به دنبال دیده شدن ستاره دنباله دار و کسوف خورشید و خسوف ماه خواهد بود که همه این ها در نزدیکی ظهور روی خواهد داد.[۵]
پانویس
منابع
- روزگار رهایی، کامل سلیمان
پانویس
منابع
- موعودنامه (فرهنگ الفبایی مهدویت)/ مجتبی تونه ای/ ص 56.
