نوشتار پیشنهادی هفته ۱: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای تازه حاوی «<div class="hp-sep"></div> <div id="example" class="aside" style="border-radius:; width: 100%; height:30px; float: center; text-align:cente...» ایجاد کرد) |
(بهائیت) |
||
سطر ۵: | سطر ۵: | ||
<div style=" border:1px; border-radius:1em; border: 1px solid #a7d7f9; float: center; margin:4px 0px 0px 4px; width: 94%; padding: 1em 1em 1em 1em "> | <div style=" border:1px; border-radius:1em; border: 1px solid #a7d7f9; float: center; margin:4px 0px 0px 4px; width: 94%; padding: 1em 1em 1em 1em "> | ||
<center> | <center> | ||
− | <span style="font-size:170%; text-align:center; float: center; font-family:BBNacim , Times New Roman, serif;"> | + | <span style="font-size:170%; text-align:center; float: center; font-family:BBNacim , Times New Roman, serif;">بهائیت</span> |
</center> | </center> | ||
− | + | بهائیت، فرقه ای منشعب از آیین [[بابیه|بابی]] است. بهائیان این آیین را دین می خوانند ولی مسلمانان عموماً آن را به رسمیت نشناخته اند و آن را فرقه ای منحرف می شمارند و معمولاً تعبیر «فرقة ضاله» را برای آن به کار می برند. این فرقه ديني در سده 13ق/19م به دست حسينعلي نوري ملقب به بهاءالله، از پيروان سيد علي محمد شيرازي، مؤسس بابيه پديد آمد. | |
− | + | ==موسس بهائیت== | |
+ | |||
+ | حسينعلي در 2 [[محرم]] 1233 ق در تهران متولد شد. پدرش ميرزا عباس نوري، ملقب به ميرزا بزرگ از منشيان و مستوفيان خوشنويس عصر محمد شاه قاجار و در كرمان، تهران و قزوين، وزير، پيشكار و معلم برخي از شاهزادگان و مورد توجه و علاقه قائم مقام بود. | ||
+ | |||
+ | ...[[بهائیت|ادامه]] | ||
− | |||
− | |||
</div> | </div> |
نسخهٔ ۲ ژانویهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۵:۳۷
مقاله پیشنهادی
بهائیت
بهائیت، فرقه ای منشعب از آیین بابی است. بهائیان این آیین را دین می خوانند ولی مسلمانان عموماً آن را به رسمیت نشناخته اند و آن را فرقه ای منحرف می شمارند و معمولاً تعبیر «فرقة ضاله» را برای آن به کار می برند. این فرقه ديني در سده 13ق/19م به دست حسينعلي نوري ملقب به بهاءالله، از پيروان سيد علي محمد شيرازي، مؤسس بابيه پديد آمد.
موسس بهائیت
حسينعلي در 2 محرم 1233 ق در تهران متولد شد. پدرش ميرزا عباس نوري، ملقب به ميرزا بزرگ از منشيان و مستوفيان خوشنويس عصر محمد شاه قاجار و در كرمان، تهران و قزوين، وزير، پيشكار و معلم برخي از شاهزادگان و مورد توجه و علاقه قائم مقام بود.
...ادامه