|
|
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 40 سوره واقعه]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ».|سوره=56|آیه=40}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | و گروهی که از پی آمده اند.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | '''شأن نزول آیات 39 و 40:'''
| |
| − | | |
| − | از طریق عروة بن رویم از جابر بن عبدالله روایت شده که وقتى که آیات 13 و 14 این سوره «ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ قَلِیلٌ مِنَ الْآخِرِینَ؛ کسانى که در نعمت جاودانى متنعم مى باشند، جمع بی‌شمارى از امت هاى پیشین و عده کمى از امت متأخر مى باشند» نازل گردید.
| |
| − | | |
| − | عمر بن الخطاب گفت: یا رسول اللّه آیا عده زیادى از امت هاى گذشته و عده کمى از امت متأخر متنعم به نعمت هاى خداوند خواهند گشت؟ و روى این اصل عده ما بسیار کم خواهد بود؟ پیامبر چیزى نفرمود تا این که پس از یک سال این آیات نازل گردید و [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله به عمر گفت: اى عمر بیا تا آیات خدا را بشنوى و این آیات را براى او قرائت فرمود<ref> کتاب تاریخ دمشق از ابن عساکر.</ref> اگر چه در طریق این [[حدیث]] باید تأمل کرد.<ref> لباب النقول فی اسباب النزول.</ref>
| |
| − | | |
| − | ابوهریرة گوید: پس از نزول آیات 13 و 14 اصحاب پیامبر به وحشت افتادند و عمر بن الخطاب به گریه افتاد تا این که این آیات نازل شد<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref> و نیز ابوهریرة گوید: نزول آیات 13 و 14 باعث وحشت اصحاب گردید و بر مسلمین بسیار سخت و گران آمد تا این که این آیات نازل گردید<ref> مسند احمد و تفاسیر ابن المنذر و ابن ابى حاتم.</ref> اگر چه راویان این حدیث که از ابوهریرة نقل نموده اند، شناخته نشده اند.<ref> لباب النقول فی اسباب النزول.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 767.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره واقعه]]
| |
| − | * [[سوره واقعه/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره واقعه]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
