حاوی الاقوال فی معرفة الرجال (کتاب): تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی '''نویسنده:''' محمدرضا ...' ایجاد کرد) |
(اضافه کردن رده) |
||
سطر ۴۶: | سطر ۴۶: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
+ | [[رده:منابع رجالی]] |
نسخهٔ ۱۱ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۰۰
منبع: کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی
نویسنده: محمدرضا ضمیری
مؤلف:
شیخ عبدالنبى بن سعدالدین جزائرى.(م 1021 ق)
زندگینامه و اظهارنظرها:
عبدالنبى جزائرى یكى از استوانه ها و اركان مكتب تشیع بشمار مى رفت. وى از نظر عمل زاهد و متقى و پرهیزكار واقعى و از نظر علمى دریاى بى كران بود. در اینجا به كلمات بعضى از اعاظم درباره ایشان اشاره مى شود.
مرحوم شیخ عباس بلاغى نجفى مى گوید: «او علامه زمان، كثیرالعلم، مفتى الكلام و داراى تألیفات روان از بزرگان مجتهدین بوده است». مرحوم شیخ حر عاملى (صاحب وسائل) مى گوید: «او رئیس الاسلام والمسلمین و سلطان محققان و مدققان است».
مرحوم محدث نورى هم وى را به رئیس اسلام و مسلمین توصیف نموده است. مرحوم صدر مى نویسد «الشیخ الكبیر الاعلم».
مرحوم شیخ عباس قمى آورد: «وى عالم متبحر در فن حدیث و رجال بود. مرحوم فاضل مشهدى مى فرماید: شیخ محققان شیخ عبدالنبى الجزائرى».[۱]
استادان:
علامه شیخ جابر بن عباس نجفى، سید محمد بن على موسوى عاملى (صاحب مدارك).
شاگردان:
شیخ حسن بن شیخ عبدالنبى، سید على بن صالح بن خلجى، شیخ مفضل بن محمد بن فضل عباسى، شیخ محمدحسین احسائى، سید محمدمیرزا جزائرى، مولا محمدقاسم بن محمد مشهدى.
تألیفات:
اجوبة المسائل، الاقتصاد، الحواشى على التهذیب، حاشیه بر كافى، حاشیه بر نقد الرجال، حاشیه بر مختصر النافع، شرح تهذیب الاصول، كتاب در امامت، حاوى الاقوال فى معرفة الرجال و...
معرفى اجمالى كتاب:
مطالب این كتاب به چهار قسم تقسیم گردیده است: صحاح، حسان، موثقون و ضعفا. این تقسیم بندى در آثار گذشتگان سابقه نداشته است.
این كتاب به ترتیب الفبا تنظیم گردیده و در هر حرف چندین باب گشوده شده است كه از این جهت، از مشكلات محققان كاسته مى شود. در این اثر، مؤلف ثقه یا ضعیف بودن اصحاب و روات را بیان كرده است.
شروح و تعلیقات:
این اثر با تحقیق ریاض محمد حبیب ناصرى انتشار یافته است.
وضعیت نشر:
این كتاب به همت مؤسسة الهدایة لاحیاء التراث در قم چاپ و منتشر شده است.
پانویس
- ↑ بحارالانوار، ج 107؛ مستدرك الوسائل، ج 3، الاجازة الكبیرة الكنى والالقاب، ج 2، مقدمه كتاب.