آیه استرجاع: تفاوت بین نسخه‌ها
جز |
(تعیین رده) |
||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | + | ==منابع== | |
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 369 | علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 369 | ||
| + | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۱۲
آیه استرجاع
به بخشى از آیه 156 سوره بقره/ 2 «إنّا لِلّهِ و إنّا إلیهِ رجِعون» «آیه استرجاع*» گویند.[۱]
از آن جا كه در این آیه، بر بعث و بازگشت به خدا اقرار شده، چنین نام گرفته است. این آیه و آیات پیشین، كسانى را ستایش كرده كه هنگام مواجهه با مصیبت مى گویند: «إنّا لِلّهِ و إنّا إلیهِ رجِعون».
در آیه 157 سوره بقره/ 2، صابرانِ مسترجع را داراى مقامى والا و مشمول درود و رحمت الهى مى داند:
«أُولل- كَ عَلیهِم صَلَوتٌ مِن رَبّهِم و رَحمَةٌ و أُولل- كَ هُمُ المُهتَدون».
در شأن نزول این آیه آمده است كه امام على علیه‌السلام هنگام شنیدن خبر شهادت حمزه و به نقلى جعفر، جمله «إنّا لِلّهِ و إنّا إلیهِ رجِعون» را بر زبان راند؛ سپس این آیه نازل شد.[۲]
همان گونه كه از آیه استفاده مى شود، در روایات نیز بر «استرجاع» هنگام روبرو شدن با هر گونه مصیبت - هر چند اندك باشد - تأكید شده است. در این زمینه، ده ها روایت در منابع شیعه[۳] و سنّى[۴] وارد شده است.
پانویس
منابع
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 369
