تسبیح تربت: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{ | + | {{خوب}} |
| + | ==فضیلت تربت امام حسن== | ||
تربت سيدالشهدا علیهم السلام، به خاطر قداست و فضيلت و الهام‌بخشى هم مورد سجود قرار مى‌گيرد، هم از آن تسبيح براى ذكر گفتن تهيه مى‌شود، هم كام نوزاد را برمى‌دارند هم همراه ميت به صورت حنوط، به كار مى‌رود. | تربت سيدالشهدا علیهم السلام، به خاطر قداست و فضيلت و الهام‌بخشى هم مورد سجود قرار مى‌گيرد، هم از آن تسبيح براى ذكر گفتن تهيه مى‌شود، هم كام نوزاد را برمى‌دارند هم همراه ميت به صورت حنوط، به كار مى‌رود. | ||
خاكى كه مدفن يك شهيد است، انتقال‌دهنده فرهنگ شهادت و الهام‌بخش شجاعت و [[ايمان]] است و تسبيحى كه با چنين تربتى‌گفته شود، اجر مضاعف دارد. از [[امام صادق]] علیه السلام احاديثى در فضيلت تسبيح تربت سيدالشهدا روايت شده است.<ref>[[بحارالانوار]]، ج 98، ص 133.</ref> | خاكى كه مدفن يك شهيد است، انتقال‌دهنده فرهنگ شهادت و الهام‌بخش شجاعت و [[ايمان]] است و تسبيحى كه با چنين تربتى‌گفته شود، اجر مضاعف دارد. از [[امام صادق]] علیه السلام احاديثى در فضيلت تسبيح تربت سيدالشهدا روايت شده است.<ref>[[بحارالانوار]]، ج 98، ص 133.</ref> | ||
| + | ==تسبیح حضرت زهرا(س)== | ||
[[حضرت فاطمه]] زهرا سلام الله علیها از تربت حمزه [[سیدالشهدا]]، تسبيحى ساخته و به نخ كرده بود و با آن، ذكر تسبيحات مى‌گفت، مردم همچنان كردند. چون حسين علیه السلام شهيد شد به خاطر مزيت و فضيلت تربت او، اين كار درباره تربت قبر آن امام شهيد انجام گرفت.<ref>همان، المزار، [[شيخ مفيد]] (چاپ كنگره شيخ مفيد، 1413 ق) ص 150.</ref> | [[حضرت فاطمه]] زهرا سلام الله علیها از تربت حمزه [[سیدالشهدا]]، تسبيحى ساخته و به نخ كرده بود و با آن، ذكر تسبيحات مى‌گفت، مردم همچنان كردند. چون حسين علیه السلام شهيد شد به خاطر مزيت و فضيلت تربت او، اين كار درباره تربت قبر آن امام شهيد انجام گرفت.<ref>همان، المزار، [[شيخ مفيد]] (چاپ كنگره شيخ مفيد، 1413 ق) ص 150.</ref> | ||
پيش از تسبيح گلى، حضرت زهرا تسبيحى داشت از نخ پشمين كه به آن گره هاى متعدد زده بود و آن را مى‌گرداند و تسبيح و تكبير مى‌گفت، تا آن كه حضرت حمزه در [[جنگ احد]] به شهادت رسيد. آنگاه از تربت او تسبيحى ساخت. رسم مردم بر اين جارى شد تا آن كه پس از شهادت [[امام حسين]] علیه السلام، از تربت قبر او تسبيح فراهم مى‌كردند: «فلما قتل الحسين صلوات الله عليه عدل بالامر اليه فاستعملوا تربته لما فيه من الفضل والمزيه».<ref>همان، ج 82، ص 333.</ref> | پيش از تسبيح گلى، حضرت زهرا تسبيحى داشت از نخ پشمين كه به آن گره هاى متعدد زده بود و آن را مى‌گرداند و تسبيح و تكبير مى‌گفت، تا آن كه حضرت حمزه در [[جنگ احد]] به شهادت رسيد. آنگاه از تربت او تسبيحى ساخت. رسم مردم بر اين جارى شد تا آن كه پس از شهادت [[امام حسين]] علیه السلام، از تربت قبر او تسبيح فراهم مى‌كردند: «فلما قتل الحسين صلوات الله عليه عدل بالامر اليه فاستعملوا تربته لما فيه من الفضل والمزيه».<ref>همان، ج 82، ص 333.</ref> | ||
| + | ==احادیثی در فظیلت تسبیح تربت== | ||
دو حديث در فضيلت تسبيح تربت: امام صادق علیه السلام فرمود: «من كانت معه سبحة من طين قبر الحسين عليه السلام كتب مسبحا و ان لم يسبح بها»<ref>همان، ص 340.</ref> هر كه تسبيحى از تربت قبر حسين علیه السلام داشته باشد، تسبيحگوى نوشته مى‌شود، هر چند با آن تسبيح نگويد. | دو حديث در فضيلت تسبيح تربت: امام صادق علیه السلام فرمود: «من كانت معه سبحة من طين قبر الحسين عليه السلام كتب مسبحا و ان لم يسبح بها»<ref>همان، ص 340.</ref> هر كه تسبيحى از تربت قبر حسين علیه السلام داشته باشد، تسبيحگوى نوشته مى‌شود، هر چند با آن تسبيح نگويد. | ||
امام كاظم علیه السلام فرمود: «لايستغنى شيعتنا عن اربع:... و سبحة من طين قبر الحسين فيها ثلاث و ثلاثون حبة...»<ref>همان، در «المزار» شيخ مفيد، ص 152، عدد سى و چهار دانه آمده است.</ref> شيعه ما از چهار چيز بى‌نياز نيست: ...يكى هم تسبيحى با 33 دانه از خاك قبر [[امام حسين]] عليه السلام.<ref>براى آگاهى از تاريخچه تسبيح و تسبيح تربت و آداب آن ر.ك: «دايرة المعارف تشيع»، ج 4، ص 205.</ref> | امام كاظم علیه السلام فرمود: «لايستغنى شيعتنا عن اربع:... و سبحة من طين قبر الحسين فيها ثلاث و ثلاثون حبة...»<ref>همان، در «المزار» شيخ مفيد، ص 152، عدد سى و چهار دانه آمده است.</ref> شيعه ما از چهار چيز بى‌نياز نيست: ...يكى هم تسبيحى با 33 دانه از خاك قبر [[امام حسين]] عليه السلام.<ref>براى آگاهى از تاريخچه تسبيح و تسبيح تربت و آداب آن ر.ك: «دايرة المعارف تشيع»، ج 4، ص 205.</ref> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۱۵
فضیلت تربت امام حسن
تربت سيدالشهدا علیهم السلام، به خاطر قداست و فضيلت و الهام‌بخشى هم مورد سجود قرار مى‌گيرد، هم از آن تسبيح براى ذكر گفتن تهيه مى‌شود، هم كام نوزاد را برمى‌دارند هم همراه ميت به صورت حنوط، به كار مى‌رود.
خاكى كه مدفن يك شهيد است، انتقال‌دهنده فرهنگ شهادت و الهام‌بخش شجاعت و ايمان است و تسبيحى كه با چنين تربتى‌گفته شود، اجر مضاعف دارد. از امام صادق علیه السلام احاديثى در فضيلت تسبيح تربت سيدالشهدا روايت شده است.[۱]
تسبیح حضرت زهرا(س)
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از تربت حمزه سیدالشهدا، تسبيحى ساخته و به نخ كرده بود و با آن، ذكر تسبيحات مى‌گفت، مردم همچنان كردند. چون حسين علیه السلام شهيد شد به خاطر مزيت و فضيلت تربت او، اين كار درباره تربت قبر آن امام شهيد انجام گرفت.[۲]
پيش از تسبيح گلى، حضرت زهرا تسبيحى داشت از نخ پشمين كه به آن گره هاى متعدد زده بود و آن را مى‌گرداند و تسبيح و تكبير مى‌گفت، تا آن كه حضرت حمزه در جنگ احد به شهادت رسيد. آنگاه از تربت او تسبيحى ساخت. رسم مردم بر اين جارى شد تا آن كه پس از شهادت امام حسين علیه السلام، از تربت قبر او تسبيح فراهم مى‌كردند: «فلما قتل الحسين صلوات الله عليه عدل بالامر اليه فاستعملوا تربته لما فيه من الفضل والمزيه».[۳]
احادیثی در فظیلت تسبیح تربت
دو حديث در فضيلت تسبيح تربت: امام صادق علیه السلام فرمود: «من كانت معه سبحة من طين قبر الحسين عليه السلام كتب مسبحا و ان لم يسبح بها»[۴] هر كه تسبيحى از تربت قبر حسين علیه السلام داشته باشد، تسبيحگوى نوشته مى‌شود، هر چند با آن تسبيح نگويد.
امام كاظم علیه السلام فرمود: «لايستغنى شيعتنا عن اربع:... و سبحة من طين قبر الحسين فيها ثلاث و ثلاثون حبة...»[۵] شيعه ما از چهار چيز بى‌نياز نيست: ...يكى هم تسبيحى با 33 دانه از خاك قبر امام حسين عليه السلام.[۶]
پانویس
منابع
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
