الگو:مقاله پیشنهادی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
سطر ۴: سطر ۴:
 
|-
 
|-
 
|style="text-align:center"|
 
|style="text-align:center"|
==[[امام صادق علیه السلام]]==
+
==[[شاگردان امام صادق علیه السلام]]==
 
|-
 
|-
 
|style="text-align:right"|
 
|style="text-align:right"|
  
ابو عبدالله جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب (83 - 148 ق) امام ششم از ائمه مذهب شیعه اثنی عشری و رئیس مذهب جعفری است. مدت امامت آن حضرت 34 و عمر حضرت 65 سال بوده است.
+
[[امام صادق]] علیه‌السلام در سال‌ های آخر حکومت [[امویان]] و اوایل حکومت [[عباسیان]]، با استفاده از درگیری بنی‌ امیه و بنی‌ عباس و مشغولیت آنان به مسایل خود که موجب تخفیف خفقان شده بود، نهضت علمی‌‌ و مذهبی خود را گسترش داده و عملا [[مدینه]] را حوزه درسی قرار دادند که در آن هزاران پژوهنده مشتاق، در رشته‌ های گوناگون از محضر آن امام بهره می‌‌ گرفتند.
  
==ولادت==
+
شهرت علمی ‌‌امام در بلاد اسلامی ‌‌آن چنان چشم‌گیر و زبانزد خاص و عام بود که از نقاط بسیار دور سرزمین‌ های اسلامی ‌‌برای کسب فیض به مدینه و حوزه درس او می‌‌ آمدند و از دریای بی کران علوم الهی او بهره می‌‌ بردند. حتی بسیاری از متفکران غیرمسلمان نیز برای مذاکره علمی‌‌ با امام به خدمتش می‌‌ رسیدند و حضرت به میزان سطح درک و علمشان پاسخ می‌‌ گفتند.
  
ششمین امام شیعیان  بنا به نقل برخی منابع،در 17 ریبع الاول سال 80 هجری و به نقل منابع دیگر، در سال 83 هجری دیده به دنیا گشودند.ایشان در [[مدینه]] و در زمان [[عبدالملك بن مروان]]  دیده به جهان گشودند. مادر آن حضرت فاطمه( [[ام‌فروه ]]) دختر [[قاسم بن محمد بن ابی بکر]] مى‌ باشد.
+
محدثان، نام راويان موثق آن امام را گرد آورده اند كه شمار آنان، با وجود اختلاف در آرا و گفتار به چهارهزار تن مى‌ رسد.[[شاگردان امام صادق علیه السلام|...ادامه]]
 
 
== کنیه،القاب و سیمای حضرت ==
 
معروف ترین کنیه حضرت عبارت است: ابا عبدالله كه در زبان روایات و احادیث منقول از سوی ایشان بدان بسیار بر می خوریم.  
 
 
 
دیگر كنیه های ایشان  عبارتند از:
 
 
 
[[امام صادق علیه السلام|...ادامه]]
 
  
 
|}
 
|}

نسخهٔ ‏۲۷ دسامبر ۲۰۱۵، ساعت ۰۹:۴۶

پیشنهاد:

شاگردان امام صادق علیه السلام

امام صادق علیه‌السلام در سال‌ های آخر حکومت امویان و اوایل حکومت عباسیان، با استفاده از درگیری بنی‌ امیه و بنی‌ عباس و مشغولیت آنان به مسایل خود که موجب تخفیف خفقان شده بود، نهضت علمی‌‌ و مذهبی خود را گسترش داده و عملا مدینه را حوزه درسی قرار دادند که در آن هزاران پژوهنده مشتاق، در رشته‌ های گوناگون از محضر آن امام بهره می‌‌ گرفتند.

شهرت علمی ‌‌امام در بلاد اسلامی ‌‌آن چنان چشم‌گیر و زبانزد خاص و عام بود که از نقاط بسیار دور سرزمین‌ های اسلامی ‌‌برای کسب فیض به مدینه و حوزه درس او می‌‌ آمدند و از دریای بی کران علوم الهی او بهره می‌‌ بردند. حتی بسیاری از متفکران غیرمسلمان نیز برای مذاکره علمی‌‌ با امام به خدمتش می‌‌ رسیدند و حضرت به میزان سطح درک و علمشان پاسخ می‌‌ گفتند.

محدثان، نام راويان موثق آن امام را گرد آورده اند كه شمار آنان، با وجود اختلاف در آرا و گفتار به چهارهزار تن مى‌ رسد....ادامه