آیه مشیت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 23 و 24 سوره كهف/ 18 را كه بر گفتن انشاءاللّه تأكيد كرده است، «آيه ‌مشيت»<ref>...' ایجاد کرد)
 
جز
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
===آیه مشیت===
  
آيه 23 و 24 [[سوره كهف]]/ 18 را كه بر گفتن انشاءاللّه تأكيد كرده است، «آيه ‌مشيت»<ref> الاتقان، ج‌ 1، ص‌ 329.</ref> يا «آيه استثنا»<ref> الروض ‌الانف، ج‌ 3، ص‌ 171.</ref> گفته‌اند:
+
آیه 23 و 24 [[سوره كهف]]/ 18 را كه بر گفتن انشاءاللّه تأكید كرده است، «آیه ‌مشیت»<ref> الاتقان، ج‌ 1، ص‌ 329.</ref> یا «آیه استثنا»<ref> الروض ‌الانف، ج‌ 3، ص‌ 171.</ref> گفته‌اند:
  
'''''«و‌لاَ‌تَقولَنّ لِشاىء إِنِّى فاعِلٌ ذلِكَ غَدًا × إِلاّ أَن يَشاءَ اللّهُ واذكُر رَبَّكَ إِذا نَسيتَ و قُل عَسى أَن يَهديَنِ رَبِّى لاَِقربَ مِن هذَا رَشَدًا».'''''
+
'''''«و‌لاَ‌تَقولَنّ لِشاىء إِنِّى فاعِلٌ ذلِكَ غَدًا × إِلاّ أَن یَشاءَ اللّهُ واذكُر رَبَّكَ إِذا نَسیتَ و قُل عَسى أَن یَهدیَنِ رَبِّى لاَِقربَ مِن هذَا رَشَدًا».'''''
  
بنا به نقلى در شأن نزول اين آيه، هنگامى كه قريش نزد [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله آمدند و از داستان [[اصحاب كهف]] و [[ذوالقرنين]] جويا شدند، پيامبر بدون گفتن انشاءالله فرمود: فردا بياييد تا پاسخ شما را بگويم و فرداى آن روز تا مدتى جبرئيل نيامد و پس از گذشت مدتى، آيه 23 و 24 [[سوره كهف]]/ 18 نازل شد.<ref> نورالثقلين، ج 3، ص 254؛ الدرّالمنثور، ج 5، ص‌ 376 و 377.</ref>
+
بنا به نقلى در شأن نزول این آیه، هنگامى كه قریش نزد [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله آمدند و از داستان [[اصحاب كهف]] و [[ذوالقرنین]] جویا شدند، پیامبر بدون گفتن انشاءالله فرمود: فردا بیایید تا پاسخ شما را بگویم و فرداى آن روز تا مدتى جبرئیل نیامد و پس از گذشت مدتى، آیه 23 و 24 [[سوره كهف]]/ 18 نازل شد.<ref> نورالثقلین، ج 3، ص 254؛ الدرّالمنثور، ج 5، ص‌ 376 و 377.</ref>
  
[[شيخ طوسى]] پس از نقل اين شأن نزول، آن را نادرست مى‌داند.<ref> التبيان، ج‌ 7، ص‌ 30.</ref>
+
[[شیخ طوسى]] پس از نقل این شأن نزول، آن را نادرست مى‌داند.<ref> التبیان، ج‌ 7، ص‌ 30.</ref>
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
سطر ۱۳: سطر ۱۳:
 
===منابع===
 
===منابع===
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 401
+
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 401

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۶

آیه مشیت

آیه 23 و 24 سوره كهف/ 18 را كه بر گفتن انشاءاللّه تأكید كرده است، «آیه ‌مشیت»[۱] یا «آیه استثنا»[۲] گفته‌اند:

«و‌لاَ‌تَقولَنّ لِشاىء إِنِّى فاعِلٌ ذلِكَ غَدًا × إِلاّ أَن یَشاءَ اللّهُ واذكُر رَبَّكَ إِذا نَسیتَ و قُل عَسى أَن یَهدیَنِ رَبِّى لاَِقربَ مِن هذَا رَشَدًا».

بنا به نقلى در شأن نزول این آیه، هنگامى كه قریش نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله آمدند و از داستان اصحاب كهف و ذوالقرنین جویا شدند، پیامبر بدون گفتن انشاءالله فرمود: فردا بیایید تا پاسخ شما را بگویم و فرداى آن روز تا مدتى جبرئیل نیامد و پس از گذشت مدتى، آیه 23 و 24 سوره كهف/ 18 نازل شد.[۳]

شیخ طوسى پس از نقل این شأن نزول، آن را نادرست مى‌داند.[۴]

پانویس

  1. الاتقان، ج‌ 1، ص‌ 329.
  2. الروض ‌الانف، ج‌ 3، ص‌ 171.
  3. نورالثقلین، ج 3، ص 254؛ الدرّالمنثور، ج 5، ص‌ 376 و 377.
  4. التبیان، ج‌ 7، ص‌ 30.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 401