آیه جزای فحشا: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- در اين آيه به كيفر زنانى پرداخته كه مرتكب فحشا شده و چهار شاهد بر ضد آنان به شه...' ایجاد کرد)
 
جز
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
===آیه جزاى فحشا===
  
در اين آيه به كيفر زنانى پرداخته كه مرتكب فحشا شده و چهار شاهد بر ضد آنان به شهادت برخاسته‌اند. بر اساس اين آيه، چنين زنانى بايد حبس ابد شوند تا [[مرگ]] آنان فرارسد؛ از اين رو برخى آن را «آيه جزاى فحشا» گفته<ref> التمهيد، ج‌ 2، ص‌ 307.</ref> و بعضى نيز آن را «آية الاذى» يا «آيه ‌حبس» ناميده‌اند:<ref> [[بحارالانوار]]، ج‌ 90، ص‌ 6‌.</ref>
+
در این آیه به كیفر زنانى پرداخته كه مرتكب فحشا شده و چهار شاهد بر ضد آنان به شهادت برخاسته‌اند. بر اساس این آیه، چنین زنانى باید حبس ابد شوند تا [[مرگ]] آنان فرارسد؛ از این رو برخى آن را «آیه جزاى فحشا» گفته<ref> التمهید، ج‌ 2، ص‌ 307.</ref> و بعضى نیز آن را «آیة الاذى» یا «آیه ‌حبس» نامیده‌اند:<ref> [[بحارالانوار]]، ج‌ 90، ص‌ 6‌.</ref>
  
'''''«والّتِى يَأتِينَ الفحِشةَ مِن نِسائِكُم فَاستَشهِدوا عَليهِنّ أَربَعةً مِنكُم فَإِن شَهِدوا فَأمسِكوهُنّ فِى البُيوتِ حَتّى يَتوفّهُنَّ المَوتُ أَو يَجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلا».'''''([[سوره نساء]]/ 4،15)
+
'''''«والّتِى یَأتِینَ الفحِشةَ مِن نِسائِكُم فَاستَشهِدوا عَلیهِنّ أَربَعةً مِنكُم فَإِن شَهِدوا فَأمسِكوهُنّ فِى البُیوتِ حَتّى یَتوفّهُنَّ المَوتُ أَو یَجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِیلا».'''''([[سوره نساء]]/ 4،15)
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
سطر ۹: سطر ۹:
 
===منابع===
 
===منابع===
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 379
+
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 379

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۳۱

آیه جزاى فحشا

در این آیه به كیفر زنانى پرداخته كه مرتكب فحشا شده و چهار شاهد بر ضد آنان به شهادت برخاسته‌اند. بر اساس این آیه، چنین زنانى باید حبس ابد شوند تا مرگ آنان فرارسد؛ از این رو برخى آن را «آیه جزاى فحشا» گفته[۱] و بعضى نیز آن را «آیة الاذى» یا «آیه ‌حبس» نامیده‌اند:[۲]

«والّتِى یَأتِینَ الفحِشةَ مِن نِسائِكُم فَاستَشهِدوا عَلیهِنّ أَربَعةً مِنكُم فَإِن شَهِدوا فَأمسِكوهُنّ فِى البُیوتِ حَتّى یَتوفّهُنَّ المَوتُ أَو یَجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِیلا».(سوره نساء/ 4،15)

پانویس

  1. التمهید، ج‌ 2، ص‌ 307.
  2. بحارالانوار، ج‌ 90، ص‌ 6‌.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 379