آیه اعتداء: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- آيه 194 سوره بقره/ 2 «آيه اعتداء» (تعدّى) نام گرفته است.<ref> كتاب البيع، ج 1، ص 622.<...' ایجاد کرد)
 
جز
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
===آیه اعتداء===
  
آيه 194 [[سوره بقره]]/ 2 «آيه اعتداء» (تعدّى) نام گرفته است.<ref> كتاب البيع، ج 1، ص 622.</ref>  
+
آیه 194 [[سوره بقره]]/ 2 «آیه اعتداء» (تعدّى) نام گرفته است.<ref> كتاب البیع، ج 1، ص 622.</ref>  
  
بر اساس شأن نزولى كه در ذيل اين آيه آمده است، مشركان عرب كه از پيامبر شنيده بودند جنگ در ماه هاى حرام ([[ذی القعده]]، [[ذی الحجه]]، [[محرم]] و [[رجب]]) در اسلام جايز نيست، درصدد بودند خود حرمت اين ماه ها را شكسته به مسلمانان هجوم برند كه اين آيه فرود آمد و اجازه داد در صورتى كه آن ها حرمت اين ماه ها را نگاه نداشتند، مسلمانان نيز بتوانند با مشركان وارد جنگ شوند و همان گونه كه آنان تعدى و ستم مى كنند، بر آنان تعدّى شود.<ref> مجمع البيان، ج 2، ص 514.</ref>
+
بر اساس شأن نزولى كه در ذیل این آیه آمده است، مشركان عرب كه از پیامبر شنیده بودند جنگ در ماه هاى حرام ([[ذی القعده]]، [[ذی الحجه]]، [[محرم]] و [[رجب]]) در اسلام جایز نیست، درصدد بودند خود حرمت این ماه ها را شكسته به مسلمانان هجوم برند كه این آیه فرود آمد و اجازه داد در صورتى كه آن ها حرمت این ماه ها را نگاه نداشتند، مسلمانان نیز بتوانند با مشركان وارد جنگ شوند و همان گونه كه آنان تعدى و ستم مى كنند، بر آنان تعدّى شود.<ref> مجمع البیان، ج 2، ص 514.</ref>
  
'''''«الشَّهرُ الحَرامُ بِالشَّهرِ الحَرامِ و الحُرُمتُ قِصاصٌ فَمنِ اعتَدَى  عَليكُم فَاعتَدوا عَليهِ بِمثلِ مَا اعتَدى  عَليكُم».'''''
+
'''''«الشَّهرُ الحَرامُ بِالشَّهرِ الحَرامِ و الحُرُمتُ قِصاصٌ فَمنِ اعتَدَى  عَلیكُم فَاعتَدوا عَلیهِ بِمثلِ مَا اعتَدى  عَلیكُم».'''''
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
سطر ۱۱: سطر ۱۱:
 
===منابع===
 
===منابع===
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 370
+
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد  1، ص 370

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۲۹

آیه اعتداء

آیه 194 سوره بقره/ 2 «آیه اعتداء» (تعدّى) نام گرفته است.[۱]

بر اساس شأن نزولى كه در ذیل این آیه آمده است، مشركان عرب كه از پیامبر شنیده بودند جنگ در ماه هاى حرام (ذی القعده، ذی الحجه، محرم و رجب) در اسلام جایز نیست، درصدد بودند خود حرمت این ماه ها را شكسته به مسلمانان هجوم برند كه این آیه فرود آمد و اجازه داد در صورتى كه آن ها حرمت این ماه ها را نگاه نداشتند، مسلمانان نیز بتوانند با مشركان وارد جنگ شوند و همان گونه كه آنان تعدى و ستم مى كنند، بر آنان تعدّى شود.[۲]

«الشَّهرُ الحَرامُ بِالشَّهرِ الحَرامِ و الحُرُمتُ قِصاصٌ فَمنِ اعتَدَى عَلیكُم فَاعتَدوا عَلیهِ بِمثلِ مَا اعتَدى عَلیكُم».

پانویس

  1. كتاب البیع، ج 1، ص 622.
  2. مجمع البیان، ج 2، ص 514.

منابع

علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد 1، ص 370