فساد: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Heidariyan47 (بحث | مشارکت‌ها) |
Heidariyan47 (بحث | مشارکت‌ها) |
||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
مردمان (در اين عصر) به چهار گروه تقسيم مى شوند: يك گروه كسانيند كه تنها مانع آنها از تبهكارى در روى زمين بى عرضگى و كندى سلاح وتهيدستى آنها است... <ref> [[نهج البلاغه،]] خطبه 32 </ref> | مردمان (در اين عصر) به چهار گروه تقسيم مى شوند: يك گروه كسانيند كه تنها مانع آنها از تبهكارى در روى زمين بى عرضگى و كندى سلاح وتهيدستى آنها است... <ref> [[نهج البلاغه،]] خطبه 32 </ref> | ||
| − | از سخنان آن حضرت است: فساد اخلاق در معاشرت وهمزيستى با بيخردان، وشايستگى اخلاق در معاشرت با خردمندان است. <ref> مرحوم [[محمد باقر مجلسی،]] بحارالانوار : 1/160 </ref> | + | از سخنان آن حضرت است: فساد اخلاق در معاشرت وهمزيستى با بيخردان، وشايستگى اخلاق در معاشرت با خردمندان است. <ref> مرحوم [[محمد باقر مجلسی،]] [[بحارالانوار]] : 1/160 </ref> |
نسخهٔ ۶ ژوئن ۲۰۱۵، ساعت ۱۱:۱۱
تباهى و تباه شدن و ضد صلاح است. [۱]
واژه فساد درقرآن
خداوند در صفات بندگان پسنديده اش مى فرمايد: (لا يريدون عُلُوّا فى الارض ولا فسادا) برترى (گردنكشى) وتباهى در زمين را دنبال نمى كنند [۲]. (لو كان فيهما آلهة الاّ الله لفسدتا) اگر در آسمان و زمين خدايانى جز خدا مى بود آنها از اعتدال خارج شده تباه مى گشتند. [۳]
واژه فساد در روایات
اميرالمؤمنين (ع) در نكوهش مردم زمان خود مى فرمايد: «...والناس على اربعة اصناف: منهم من لا يمنعه الفساد فى الارض الامهانة نفسه وكلالة حده و نضيض وفره...»
مردمان (در اين عصر) به چهار گروه تقسيم مى شوند: يك گروه كسانيند كه تنها مانع آنها از تبهكارى در روى زمين بى عرضگى و كندى سلاح وتهيدستى آنها است... [۴]
از سخنان آن حضرت است: فساد اخلاق در معاشرت وهمزيستى با بيخردان، وشايستگى اخلاق در معاشرت با خردمندان است. [۵]
پانویس
- ↑ صاحب بن عباد، كافى الكفاة، اسماعيل بن عباد، المحيط في اللغة، 10 جلد،ج8، ص288 عالم الكتاب، بيروت - لبنان، اول، 1414 ه ق
- ↑ قصص: 83
- ↑ انبياء: 22
- ↑ نهج البلاغه، خطبه 32
- ↑ مرحوم محمد باقر مجلسی، بحارالانوار : 1/160
منبع
- صاحب ابن عباد، المحیط فی اللغه
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
