زیارت پیامبر(ص) در روز شنبه: تفاوت بین نسخهها
(رده:ادعیه و اوراد روزهای هفته) |
|||
سطر ۲۷: | سطر ۲۷: | ||
[[رده:زیارت ها]] | [[رده:زیارت ها]] | ||
+ | [[رده:ادعیه و اوراد روزهای هفته]] |
نسخهٔ ۲۷ مهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۷:۴۳
در کتاب مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی در متن زیارت پیامبر صلی الله علیه و آله در روز شنبه این گونه آمده است: أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لاشَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُهُ وَ أَنَّكَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللَّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاتِ رَبِّكَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ أَدَّيْتَ الَّذِي عَلَيْكَ مِنَ الْحَقِّ وَ أَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ وَ غَلُظْتَ عَلَى الْكَافِرِينَ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ فَبَلَغَ اللَّهُ بِكَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنَا بِكَ مِنَ الشِّرْكِ وَالضَّلالِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاجْعَلْ صَلَوَاتِكَ وَ صَلَوَاتِ مَلائِكَتِكَ وَ أَنْبِيَائِكَ وَالْمُرْسَلِينَ وَ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرَضِينَ.
شهادت مىدهم كه معبودى جز خدا نيست، يكتاسب و شريكى ندارد و گواهى مىدهم كه تو فرستاده اويى و تويى محمد فرزند عبداللّه و شهادت مىدهم كه تو پيامهاى پروردگارت را به مردم رساندى و براى امّتت خيرخواهى نمودى و در راه خدا با حكمت و اندرز پسنديده كوشيدى و آنچه را از حق بر عهده تو بد ادا كردى و همانا تو به مردمان مؤمن مهربانى نمودى و بر كافران سخت گرفتى و خدا را با خلوص كامل تا رسيدن مرگ بندگى كردى پس خداوند تو را به شريفترين مقام اهل كرامت نايل گرداند. سپاس خداى را كه ما را به وسيله تو از شرك و گمراهى رهانيد. خدايا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و درود خود و فرشتگان و پيامبران و فرستادگان و بندگان شايستهات و همه اهل آسمانها و زمين ها.
وَ مَنْ سَبَّحَ لَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ أَمِينِكَ وَ نَجِيبِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ صِفْوَتِكَ وَ خَاصَّتِكَ وَ خَالِصَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَأَعْطِهِ الْفَضْلَ وَالْفَضِيلَةَ وَالْوَسِيلَةَ وَالدَّرَجَةَ الرَّفِيعَةَ وَابْعَثْهُ مَقَاما مَحْمُودا يَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابا رَحِيما إِلَهِي فَقَدْ أَتَيْتُ نَبِيَّكَ مُسْتَغْفِرا تَائِبا مِنْ ذُنُوبِي، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَاغْفِرْهَا لِي يَا سَيِّدَنَا أَتَوَجَّهُ بِكَ وَ بِأَهْلِ بَيْتِكَ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى رَبِّكَ وَ رَبِّي لِيَغْفِرَلِي.
و هر آن كه از پيشينيان و آيندگان تسبيح تو گويد را اى پروردگار جهانيان، بر محمّد بنده شايسته و پيامبر و فرستادهات و امين و برگزيده و محبوب و پاك و بنده و خاص و خالصت و اختيار شده از ميان بندگانت، قرار ده. خدايا! به او فضل و برترى و مرتبه شفاعت و درجه بلند عطا كن و او را به مقام ستودهاى كه پيشينيان و آيندگان بر آن رشك برانگيز.
خديا! تو فرمودهاى: «اگر ايشان آنگاه كه بر خود ستم كردند نزد تو مىآمدند پس از خدا طلب آمرزش مىكردند و پيامبر نيز براى ايشان درخواست آمرزش مىنمود، به يقين خدا را توبهپذير و مهربان مىيافتند». خدايا! من استغفاركنان و پشيمان از گناهانم نزد پيامبرت آمدم، پس بر محمّد و خاندانش درود فرست و گناهانم را بيامرز. اى سرور ما، دست به دامن تو و خاندانت به جانب خداى متعال كه پروردگار من و توست روى مىآورم تا مرا بيامرزد.
آنگاه سه بار بگو: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ؛ همه از خداييم و به سوى او بازمىگرديم.
سپس بگو: أُصِبْنَا بِكَ يَا حَبِيبَ قُلُوبِنَا فَمَا أَعْظَمَ الْمُصِيبَةَ بِكَ حَيْثُ انْقَطَعَ عَنَّا الْوَحْيُ وَ حَيْثُ فَقَدْنَاكَ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ يَا سَيِّدَنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكَ [الطَّيِّبِينَ] الطَّاهِرِينَ هَذَا يَوْمُ السَّبْتِ وَ هُوَ يَوْمُكَ وَ أَنَا فِيهِ ضَيْفُكَ وَ جَارُكَ فَأَضِفْنِي وَ أَجِرْنِي فَإِنَّكَ كَرِيمٌ تُحِبُّ الضِّيَافَةَ وَ مَأْمُورٌ بِالْإِجَارَةِ فَأَضِفْنِي وَأَحْسِنْ ضِيَافَتِي وَ أَجِرْنَا وَ أَحْسِنْ إِجَارَتَنَا بِمَنْزِلَةِ اللَّهِ عِنْدَكَ وَ عِنْدَ آلِ بَيْتِكَ وَ بِمَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَهُ وَ بِمَا اسْتَوْدَعَكُمْ مِنْ عِلْمِهِ فَإِنَّهُ أَكْرَمُ الْأَكْرَمِينَ.
اى محبوب دلهاى ما، ما به خاطر تو سوگواريم و چه بزرگ است سوگوارى بر تو از آن رو كه وحى از ما بريده و هم از آن رو كه به فقدان تو دچار آمدهايم چه ما از خداييم و به سوى او بازمىگرديم، اى سرور ما اى فرستاده خدا درود خدا بر تو و بر خاندان پاك پاكيزهات باد.
امروز روز شنبه است و آن روز توست و من در اين روز مهمان تو و پناهنده به درگاه توام، پس از من پذيرايى كن و به من پناه ده زيرا تو بزرگوار و مهماننوازى و از سوى حق تعالى مأور به پناه دادنى، پس از من پذيرايى كن و نيكو پذيرايى فرما و ما را پناه ده و نيكو پناهمان ده، به بركت جايگاهى كه خدا نزد تو و نزد خاندانت دارد و بحق منزلى كه آنان نزد خداوند دارند و به حق آنچه از دانشش نزد شما سپرده كه همانا او گرامىترين گراميان است.
گردآوردنده اين كتاب عباس قمى خدايش ببخشايد گويد: من هرگاه خواستم رسول خدا را به اين زيارت، زيارت نمايم نخست آن حضرت را به صورتى كه امام هشتم تعليم بزنطى فرموده زيارت مىكنم، پس از آن اين زيارت را مىخوانم و آن زيارت [زيارت تعليم داده شده به بزنطى] به گونهاى كه با سند صحيح روايت شده، چنين است: ابن ابى نصر خدمت - حضرت رضا عليه السّلام عرض كرد: پس از نماز چگونه بر حضرت پيامبر صلى اللّه عليه و آله صلوات و سلام فرستاد؟ فرمود ميگويى: السَّلامُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِاللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا صِفْوَةَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ اللَّهِ وَأَشْهَدُ أَنَّكَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِاللَّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ رَبِّكَ وَ عَبَدْتَهُ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ فَجَزَاكَ اللَّهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَفْضَلَ مَا جَزَى نَبِيّا عَنْ أُمَّتِهِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَفْضَلَ مَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ.
سلام و رحمت خدا و بركاتش بر تو اى رسول خدا، سلام بر تو اى محمّد بن عبداللّه، سلام بر توى اى اختيارشده خدا، سلام بر تو اى محبوب خدا، سلام بر تو اى برگزيده خدا، سلام بر تو اى امين وحى خدا، شهادت مىدهم كه تو فرستاده خدايى و گواهى مىدهم كه تو محمد بن عبداللّه هستى و گواهى مىدهم كه تو امّت خويش را خيرخواهانه پند گفتى و در راه پرودگارت جهاد كردى و او را تا زمان مرگ پرستيدى، پس خدا پاداشت دهد اى فرستاده خدا، بهترين پاداشى كه به پيامبرى از سوى امّتش مىدهد. خدايا! بر محمّد و خاندان محمد درود فرست. برترين درودى كه بر ابراهيم و خاندان ابراهيم فرستادى، همانا تو ستوده و بزرگوارى.
منابع
- مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی.