عظیم (اسم الله): تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} اين اسم و صفت الهى، صفت مشبّهه به معناى بزرگ ...' ایجاد کرد) |
جز (عظیم (اسماء و صفات الهی) را به عظیم (اسم الله) منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۰ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۰۷:۱۰
اين اسم و صفت الهى، صفت مشبّهه به معناى بزرگ شمردن و تمجيد كردن و تجليل نمودن است و خداوند را از آن جهت عظيم گويند كه براى عظمت او ابتدا و بدایتی نباشد و از براى جلالت قدر او، انتها و نهايتى نباشد.
صفت عظيم شش بار به عنوان صفت اللّه، ربّ و علىّ در قرآن استعمال شده است.[۱]
- «...وهُوَ العَلِىُّ العَظيم». (سوره بقره(2)، 255)
و نيز: 42/4؛ 56/74 و 96؛ 69/33 و 52.
پانویس
- ↑ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج2، ص840.
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 20، صفحه 423.