سریه حمزة بن عبدالمطلب: تفاوت بین نسخه‌ها
(افزودن 1 رده) |
(افزودن و تکمیل محتوا به کمک منبع جدید) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{ | + | {{نیازمند ویرایش فنی}} |
| + | [[سریه]] در اسلام به جنگهایی گفته میشود که پیامبر (ص) در آن حضور نداشتند و فرماندهی سپاه را در آن جنگها به شخص دیگری غیر از خود میسپردند و تعداد آنها چهل و هفت سریه شمرده شده است و در برابر آنها غزوات قرار داشت که خود پیامبر(ص) در آن جنگها حضور داشتند و فرماندهی سپاه را به عهده میگرفتند و تعداد آنها بیست و هفت غزوه میباشد.<ref> ابن سعد، طبقات الکبری، ترجمه محمود مهدوی دامغانی،تهران، انتشارات فرهنگ و اندیشه ،چاپ اول،1374، 2/2. </ref> | ||
| + | اولین سريهای که در اولین سال بعد از هجرت رسول اکرم (ص) به مدینه روی داد؛ سریۀ حمزة بن عبد المطلب در ماه رمضان و آغاز هفتمين ماه هجرت پيامبر (ص) بوده است. <ref> واقدی، محمد بن عمر؛ مغازی تاریخ جنگهای پیامبر(ص)، ترجمۀ، محمود مهدوی دامغانی،تهران، مرکز نشر دانشگاهی ، چاپ دوم ،1369،ص 6. </ref> | ||
| + | ==سريه حمزة بن عبدالمطلب== | ||
| + | [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله مطلع شد كه كاروانى از [[قريش]] تحت نظارت و رياست [[ابوجهل]] به همراهى سيصد نفر از مردم [[مكه]] به سوى [[شام]] مى رود. آن حضرت حمزة بن [[عبدالمطلب]] را با سى نفر از [[مسلمانان]] كه همگى از [[مهاجران]]<ref> بنا برنقلی دیگر، نیمی از مهاجر و نیمی ا ز انصار بودند.</ref> و اهل مكه بودند به سوى آن ها فرستاد. | ||
| + | آنان به سيف البحر كه از نواحى «عيص» و كرانه‌هاى بحر احمر بود روانه شدند<ref> ابن هشام، زندگانی محمد (ص) پیامبر اسلام، 1 / 394. </ref> و چون به قریش رسيدند يكى از آن ها به نام '''مجدى بن عمرو''' كه با هر دو دسته پيمان صلح داشت وساطت كرد و از زد و خورد ميان دو دسته جلوگيرى نمود و بدون آن كه جنگى و برخوردى رخ دهد از يكديگر جدا شدند. | ||
| − | == | + | == پایان سریه == |
| − | |||
| − | |||
| − | + | حمزه بن عبد المطلب با ياران خود به مدينه برگشت و ابوجهل با ياران و كاروان خود به مكه روانه شد و ميان آنها درگيرى به وجود نيامد، چون حمزه به مدينه آمد به پيامبر (ص) گزارش داد كه مجدىّ بن عمرو واسطۀ ميان دو گروه شده است و مسلمانان از او انصاف و مروت ديده‌اند و چون گروهى از خويشان مجدىّ بن عمرو به حضور پيامبر (ص)رسيدند، نسبت به ايشان نيكى فرمود و بر آنها جامه پوشاند و چون صحبت از مجدىّ بن عمرو به ميان آمد فرمودند: «نمى‌دانستم كه چنين نيك نفس و فرخنده كردار است و يا فرمود: چنين كار آمد باشد.»<ref> واقدی، محمد بن عمر؛ مغازی، ص 8 و ابن هشام ، زندگانی محمد (ص) پیامبر اسلام، 1 / 395. </ref> | |
| − | + | == پانویس == | |
| + | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | هاشم رسولى محلاتی، زندگانى حضرت محمد صلی الله علیه و آله، ص283. | + | *هاشم رسولى محلاتی، زندگانى حضرت محمد صلی الله علیه و آله، ص283. |
| + | *[http://www.pajoohe.com/fa/index.php?Page=definition&UID=32471 سريه حمزة بن عبد المطلّب، رحمان فتاح زاده، سایت پژوهه] بازیابی: 14 بهمن 1392. | ||
[[رده:سریه های پیامبر اکرم]] | [[رده:سریه های پیامبر اکرم]] | ||
[[رده:جنگ های صدر اسلام]] | [[رده:جنگ های صدر اسلام]] | ||
نسخهٔ ۳ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۲:۰۱
سریه در اسلام به جنگهایی گفته میشود که پیامبر (ص) در آن حضور نداشتند و فرماندهی سپاه را در آن جنگها به شخص دیگری غیر از خود میسپردند و تعداد آنها چهل و هفت سریه شمرده شده است و در برابر آنها غزوات قرار داشت که خود پیامبر(ص) در آن جنگها حضور داشتند و فرماندهی سپاه را به عهده میگرفتند و تعداد آنها بیست و هفت غزوه میباشد.[۱]
اولین سريهای که در اولین سال بعد از هجرت رسول اکرم (ص) به مدینه روی داد؛ سریۀ حمزة بن عبد المطلب در ماه رمضان و آغاز هفتمين ماه هجرت پيامبر (ص) بوده است. [۲]
سريه حمزة بن عبدالمطلب
رسول خدا صلی الله علیه و آله مطلع شد كه كاروانى از قريش تحت نظارت و رياست ابوجهل به همراهى سيصد نفر از مردم مكه به سوى شام مى رود. آن حضرت حمزة بن عبدالمطلب را با سى نفر از مسلمانان كه همگى از مهاجران[۳] و اهل مكه بودند به سوى آن ها فرستاد. آنان به سيف البحر كه از نواحى «عيص» و كرانه‌هاى بحر احمر بود روانه شدند[۴] و چون به قریش رسيدند يكى از آن ها به نام مجدى بن عمرو كه با هر دو دسته پيمان صلح داشت وساطت كرد و از زد و خورد ميان دو دسته جلوگيرى نمود و بدون آن كه جنگى و برخوردى رخ دهد از يكديگر جدا شدند.
پایان سریه
حمزه بن عبد المطلب با ياران خود به مدينه برگشت و ابوجهل با ياران و كاروان خود به مكه روانه شد و ميان آنها درگيرى به وجود نيامد، چون حمزه به مدينه آمد به پيامبر (ص) گزارش داد كه مجدىّ بن عمرو واسطۀ ميان دو گروه شده است و مسلمانان از او انصاف و مروت ديده‌اند و چون گروهى از خويشان مجدىّ بن عمرو به حضور پيامبر (ص)رسيدند، نسبت به ايشان نيكى فرمود و بر آنها جامه پوشاند و چون صحبت از مجدىّ بن عمرو به ميان آمد فرمودند: «نمى‌دانستم كه چنين نيك نفس و فرخنده كردار است و يا فرمود: چنين كار آمد باشد.»[۵]
پانویس
- ↑ ابن سعد، طبقات الکبری، ترجمه محمود مهدوی دامغانی،تهران، انتشارات فرهنگ و اندیشه ،چاپ اول،1374، 2/2.
- ↑ واقدی، محمد بن عمر؛ مغازی تاریخ جنگهای پیامبر(ص)، ترجمۀ، محمود مهدوی دامغانی،تهران، مرکز نشر دانشگاهی ، چاپ دوم ،1369،ص 6.
- ↑ بنا برنقلی دیگر، نیمی از مهاجر و نیمی ا ز انصار بودند.
- ↑ ابن هشام، زندگانی محمد (ص) پیامبر اسلام، 1 / 394.
- ↑ واقدی، محمد بن عمر؛ مغازی، ص 8 و ابن هشام ، زندگانی محمد (ص) پیامبر اسلام، 1 / 395.
منابع
- هاشم رسولى محلاتی، زندگانى حضرت محمد صلی الله علیه و آله، ص283.
- سريه حمزة بن عبد المطلّب، رحمان فتاح زاده، سایت پژوهه بازیابی: 14 بهمن 1392.
