نور: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}}
+
{{نیازمند ویرایش فنی}}
  
«نور» به معنای روشنایی یا آشکارکننده و نمایانگر اشیا و یکی از اسامی و صفات قرآن است:  
+
راغب در مفردات می گوید :نور روشنی منتشر شده است که به دیدن کمک می کند و دو گونه است: دنیوی و اخروی. نور دنیایی نیز دو نوع است : نوعی معقول به چشم بصیرت و آن چیزی است که از امور الهیه منتشر می شود مانند عقل و نور قرآن و نوعی محسوس به چشم سر و آن چیزی است که از اجسام نورانی منتشر می شود مانند خورشید و ماه و ستارگان و اجرام نورانی
 +
 
 +
پس از نور الهی که در قرآن آمده مانند :
 +
 
 +
قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ مُبِينٌ [المائدة/ 15]
 +
 
 +
وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها [الأنعام/ 122]
 +
 
 +
ما كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتابُ وَ لَا الْإِيمانُ وَ لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا [الشورى/ 52]
 +
 
 +
أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلى‌ نُورٍ مِنْ رَبِّهِ [الزمر/ 22]
 +
 
 +
نُورٌ عَلى‌ نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ [النور/ 35]
 +
 
 +
و از نور محسوس به چشم سر:
 +
 
 +
هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَ الْقَمَرَ نُوراً [يونس/ 5]
 +
 
 +
و از نور اخروی:
 +
 
 +
يَسْعى‌ نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ [الحديد/ 12]
 +
 
 +
وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعى‌ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا [التحريم/ 8]
 +
 
 +
انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ [الحديد/ 13]
 +
 
 +
فَالْتَمِسُوا نُوراً [الحديد/ 13]
 +
 
 +
وگفته می شود خدا آنرا روشن نمود و آن را نور داد. وخدا خودش را نور نام برده از این نظر که او نورانی کننده است. چنانچه فرموده:اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ [النور/ 35] و این نامگذاری خدا خودش را به اسم نور به خاطر مبالغه در کارش یعنی نور بخشیدن است.<ref> مفردات راغب، ذیل واژه "نور" </ref>
 +
 
 +
==نور از اسامی قرآن==
 +
«نور» یکی از اسامی و صفات قرآن است:  
  
 
{{متن قرآن|«...وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا»}}؛ و ما به سوی شما نوری تابناک فرو فرستاده‌ایم. ([[سوره نساء]]/174)
 
{{متن قرآن|«...وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا»}}؛ و ما به سوی شما نوری تابناک فرو فرستاده‌ایم. ([[سوره نساء]]/174)
سطر ۱۰: سطر ۴۱:
 
# به لحاظ حقیقت متعالیه قرآن که از سرچشمه بی‌نهایت نور، یعنی خدای متعالی صادر شده است.
 
# به لحاظ حقیقت متعالیه قرآن که از سرچشمه بی‌نهایت نور، یعنی خدای متعالی صادر شده است.
 
# چون قرآن باعث پیداشدن و قرارگرفتن نور ایمان در قلب می‌شود، «نور» نامیده شده است.
 
# چون قرآن باعث پیداشدن و قرارگرفتن نور ایمان در قلب می‌شود، «نور» نامیده شده است.
# قرآن روشن‌کننده همه حقایق و معنویات، مبدأ و معاد، [[حلال]] و [[حرام]] و امور دنیا و آخرت است؛ پس «نور» است.
+
# قرآن روشن‌کننده همه حقایق و معنویات، مبدأ و معاد، [[حلال]] و [[حرام]] و امور دنیا و آخرت است؛ پس «نور» است.<ref> http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D9%86%D9%88%D8%B1_(%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86) ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)] </ref>
 +
 
 +
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
  
 
==منابع==
 
==منابع==
 
* [http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D9%86%D9%88%D8%B1_(%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86) ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)]  
 
* [http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D9%86%D9%88%D8%B1_(%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86) ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)]  
 +
*راغب اصفهانی، مفردات، ذیل واژه "نور"
  
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:اسامی و اوصاف قرآن]]
 
[[رده:اسامی و اوصاف قرآن]]

نسخهٔ ‏۷ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۳:۰۰


راغب در مفردات می گوید :نور روشنی منتشر شده است که به دیدن کمک می کند و دو گونه است: دنیوی و اخروی. نور دنیایی نیز دو نوع است : نوعی معقول به چشم بصیرت و آن چیزی است که از امور الهیه منتشر می شود مانند عقل و نور قرآن و نوعی محسوس به چشم سر و آن چیزی است که از اجسام نورانی منتشر می شود مانند خورشید و ماه و ستارگان و اجرام نورانی

پس از نور الهی که در قرآن آمده مانند :

قَدْ جاءَكُمْ مِنَ اللَّهِ نُورٌ وَ كِتابٌ مُبِينٌ [المائدة/ 15]

وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها [الأنعام/ 122]

ما كُنْتَ تَدْرِي مَا الْكِتابُ وَ لَا الْإِيمانُ وَ لكِنْ جَعَلْناهُ نُوراً نَهْدِي بِهِ مَنْ نَشاءُ مِنْ عِبادِنا [الشورى/ 52]

أَ فَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلى‌ نُورٍ مِنْ رَبِّهِ [الزمر/ 22]

نُورٌ عَلى‌ نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشاءُ [النور/ 35]

و از نور محسوس به چشم سر:

هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَ الْقَمَرَ نُوراً [يونس/ 5]

و از نور اخروی:

يَسْعى‌ نُورُهُمْ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ [الحديد/ 12]

وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ يَسْعى‌ بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ بِأَيْمانِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنا أَتْمِمْ لَنا نُورَنا [التحريم/ 8]

انْظُرُونا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ [الحديد/ 13]

فَالْتَمِسُوا نُوراً [الحديد/ 13]

وگفته می شود خدا آنرا روشن نمود و آن را نور داد. وخدا خودش را نور نام برده از این نظر که او نورانی کننده است. چنانچه فرموده:اللَّهُ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ [النور/ 35] و این نامگذاری خدا خودش را به اسم نور به خاطر مبالغه در کارش یعنی نور بخشیدن است.[۱]

نور از اسامی قرآن

«نور» یکی از اسامی و صفات قرآن است:

«...وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا»؛ و ما به سوی شما نوری تابناک فرو فرستاده‌ایم. (سوره نساء/174)

درباره اطلاق «نور» بر قرآن چند وجه ذکر شده است:

  1. قرآن راه سعادت انسان را روشن می‌کند و او را از ظلمت جهل و شرک و بت‌پرستی نجات می‌دهد.
  2. به لحاظ حقیقت متعالیه قرآن که از سرچشمه بی‌نهایت نور، یعنی خدای متعالی صادر شده است.
  3. چون قرآن باعث پیداشدن و قرارگرفتن نور ایمان در قلب می‌شود، «نور» نامیده شده است.
  4. قرآن روشن‌کننده همه حقایق و معنویات، مبدأ و معاد، حلال و حرام و امور دنیا و آخرت است؛ پس «نور» است.[۲]

پانویس

  1. مفردات راغب، ذیل واژه "نور"
  2. http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D9%86%D9%88%D8%B1_(%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86) ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)]


منابع