سوره ماعون: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | |||
− | |||
سوره «أرأيت» سوره ماعون هم ناميده مي شود [[مکی]] است، و ضحاك گويد [[مدنی]] است و گفتهاند كه بعضى از آن مكّى و بعضى هم مدنى است. | سوره «أرأيت» سوره ماعون هم ناميده مي شود [[مکی]] است، و ضحاك گويد [[مدنی]] است و گفتهاند كه بعضى از آن مكّى و بعضى هم مدنى است. | ||
سطر ۱۳: | سطر ۱۱: | ||
عمرو بن ثابت از [[امام باقر]] عليه السلام روايت كرده كه هر كس «أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ» را در نمازهاى واجب و نافلهاش بخواند خدا نماز و روزه او را قبول فرموده و او را محاسبه نكند به آنچه از او در دار دنيا سرزده است. (انشاءاللَّه تعالى) | عمرو بن ثابت از [[امام باقر]] عليه السلام روايت كرده كه هر كس «أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ» را در نمازهاى واجب و نافلهاش بخواند خدا نماز و روزه او را قبول فرموده و او را محاسبه نكند به آنچه از او در دار دنيا سرزده است. (انشاءاللَّه تعالى) | ||
+ | == محتوای سوره == | ||
+ | اين سوره تهديد كسانى است كه خود را مسلمان معرفى كردهاند ولى متخلق به [[اخلاق]] منافقينند، از قبيل سهو از [[نماز]]، و [[ريا]] كردن در اعمال، و منع ماعون، كه هيچ يك از اينها با [[ايمان]] به روز جزا سازگارى ندارد <ref> ترجمه الميزان، ج20، ص: 633 </ref> | ||
+ | ==پانویس== | ||
+ | <references/> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص301. | + | *فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص301. |
− | + | *محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 633، قم 1374. | |
==پیوست== | ==پیوست== | ||
[[سوره ماعون/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | [[سوره ماعون/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] |
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۱۶
سوره «أرأيت» سوره ماعون هم ناميده مي شود مکی است، و ضحاك گويد مدنی است و گفتهاند كه بعضى از آن مكّى و بعضى هم مدنى است.
عدد آيات
هفت آيه عراقى و شش آيه از نظر ديگران. اختلاف آن در آيه «يراءون» از نظر عراقى است.
فضيلت سوره
در حديث ابى بن كعب است كه هر كس آن را قرائت كند خدا او را مىآمرزد اگر زكاتش را داده باشد.
عمرو بن ثابت از امام باقر عليه السلام روايت كرده كه هر كس «أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ» را در نمازهاى واجب و نافلهاش بخواند خدا نماز و روزه او را قبول فرموده و او را محاسبه نكند به آنچه از او در دار دنيا سرزده است. (انشاءاللَّه تعالى)
محتوای سوره
اين سوره تهديد كسانى است كه خود را مسلمان معرفى كردهاند ولى متخلق به اخلاق منافقينند، از قبيل سهو از نماز، و ريا كردن در اعمال، و منع ماعون، كه هيچ يك از اينها با ايمان به روز جزا سازگارى ندارد [۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج20، ص: 633
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص301.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 633، قم 1374.