خالد بن سعید بن عاص‌: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱۰: سطر ۱۰:
 
در «مجالس المؤمنين» است كه دو برادران او ابان و عمر نيز از بيعت با ابوبكر ابا نمودند و متابعت اهل بيت نمودند. «وَقالُوا لَهُمْ اِنَّكُمْ لَطُوالُ الشَّجَرِ طَيِّبَةُ الثَّمَر وَ نَحْنُ تَبَعٌ لَكُمْ».<ref> مأخذ پيشين.</ref>
 
در «مجالس المؤمنين» است كه دو برادران او ابان و عمر نيز از بيعت با ابوبكر ابا نمودند و متابعت اهل بيت نمودند. «وَقالُوا لَهُمْ اِنَّكُمْ لَطُوالُ الشَّجَرِ طَيِّبَةُ الثَّمَر وَ نَحْنُ تَبَعٌ لَكُمْ».<ref> مأخذ پيشين.</ref>
  
نهم خزيمَة<ref> به معجمتين مصغرا (قمى رحمه اللّه).</ref> ابن ثابت الانصارى مُلَقَّب به (ذوالشَّهادَتَيْن)؛ به سبب آن كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم شهادت او را به منزله دو شهادت اعتبار فرموده در غزاى بدر و مابعد آن از مَشاهد حاضر بوده و از سابقين كه رجوع كردند به اميرالمؤمنين عليه السلام معدود است. از (كامل بهائى) نقل است كه در روز صفين خزَيمة بن ثابت و ابوالهيثم انصارى جِدى مى‌نمودند در نصرت على عليه السلام، آن حضرت فرمود: اگر چه در اول امر مرا خذلان كردند اما به آخر، [[توبه]] كردند و دانستند كه آنچه كردند بد بود.<ref> اين مطلب را در كتاب (كامل بهائى) چاپ انتشارات مرتضوى تهران، با مقدمه محدث قمى رحمه الله، نيافتم.</ref> صاحب (استيعاب)<ref> الاستيعاب، 2/448، تحقيق: البجاوى.</ref> آورده كه خزيمه در حرب صفين ملازم حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام بود و چون [[عمار ياسر]] شهيد شد او نيز شمشير كشيده با دشمنان كارزار مى‌كرد تا شربت شهادت چشيد رضوان اللّه تعالى عليه.
 
 
و روايت شده كه اميرالمؤمنين عليه السلام در هفته آخر عمر خود خطبه خواند و آن آخر خطبه حضرت بود و در آن خطبه فرمود: «اَينَ اِخوانى الَّذينَ رَكبواالطَّريقَ وَمَضَوْا عَلَى الحَقِّ؟ اَيْنَ عَمّارُ؟ وَاَيْنَ ابْنُ التَّيِهانُ؟ وَاَيـْنَ ذُوالشَّهادَتينِ؟ وَاَينَ نظرآؤُهمْ منْ اِخوانهِمُ الَذينَ تَعاقَدوُا عَلَى الَمَنِيَّةِ وَاُبْرِدَ بِرُؤُسِهِمْ اِلَى الْفَجَرَةِ. ثُمَّ ضَرَبَ عليه السّلام يَدَهُ اِلى لِحْيَتِهِ الشَريفَةِ فَاَطالَ البُكاءَ ثمَّ قالَ اءَوْهِ على اِخوانىَ الَّذينَ تلَوُاالْقرآنَ فاَحكمُوهُ».<ref> [[نهج البلاغه]]، ترجمه شهيدى، ص 192، خطبه 182.</ref>
 
 
كجايند برادران من كه راه حق را سپردند و با حق رخت به خانه [[آخرت]] بردند؟ كجاست عمار؟ كجاست پسر تيهان؟ و كجاست ذوالشَّهادتَيْن؟ و كجايند همانندانِ ايشان از برادرانشان كه با يكديگر به [[مرگ]] پيمان بستند و سرهاى آنان را به فاجران هديه كردند؟ پس دست به ريش مبارك خود گرفت و زمانى دراز گريست سپس ‍ فرمود: دريغا! از برادرانم كه [[قرآن]] را خواندند و در حفظ آن كوشيدند.
 
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
 
<references />
 
<references />
===منبع===
+
==منبع==
 
 
 
حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال قسمت اول، باب اول: در تاريخ حضرت خاتم الانبياء
 
حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال قسمت اول، باب اول: در تاريخ حضرت خاتم الانبياء
 
[[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]]
 
[[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]]
 +
[[رده:اصحاب امام علی علیه السلام]]
 +
[[رده:اصحاب پیامبر]]

نسخهٔ ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۲۷

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)



خالد بن سَعيد بن العاص بن اُميّة بن عبدالشمس بن عبدمناف بن قصى القرشى الاموى، نجيب بنى اميه و از سابقين اولين و متمسكين به ولايت امیرالمومنین عليه السلام بوده. و سبب اسلام او آن شد كه در خواب ديد آتش افروخته است و پدرش مى‌خواهد او را در آن آتش افكند حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم او را به سوى خود كشيد و از آتش نجاتش داد. خالد چون بيدار شد اسلام آورد.[۱]

و او با جعفر به حبشه مهاجرت كرد و با جعفر مراجعت نمود و در غزوه طائف و فتح مكه و حُنَين بوده و از جانب حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم والى بر صدقات يمن بوده و اوست كه با نجاشى پادشاه حبشه، ام‌حبيبه دختر ابوسفيان را در حبشه براى حضرت رسول صلى الله عليه و آله و سلم عقد بستند. خالد بعد از وفات پيغمبر صلى الله عليه و آله و سلم با ابوبكر بيعت نكرد تا آن‌گاه كه اميرالمؤمنين عليه السلام را اكراه بر بيعت نمودند او از روى كراهت بيعت نمود و او يكى از آن دوازده نفر بود كه انكار بر ابوبكر نمودند و محاجه كردند با او در روز جمعه در حالى كه بر فراز منبر بود و حديث آن در كتاب (احتجاج) و (خصال) است.[۲]

در «مجالس المؤمنين» است كه دو برادران او ابان و عمر نيز از بيعت با ابوبكر ابا نمودند و متابعت اهل بيت نمودند. «وَقالُوا لَهُمْ اِنَّكُمْ لَطُوالُ الشَّجَرِ طَيِّبَةُ الثَّمَر وَ نَحْنُ تَبَعٌ لَكُمْ».[۳]


پانویس

  1. مجالس المؤمنين، 1/223.
  2. الاحتجاج، 1/97، الخصال، 2/462، الاثنى عشر، حديث 4.
  3. مأخذ پيشين.

منبع

حاج شیخ عباس قمی, منتهی الآمال قسمت اول، باب اول: در تاريخ حضرت خاتم الانبياء