آیه ۲ ماعون: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(متن آیه)
سطر ۱: سطر ۱:
 
==متن آیه==
 
==متن آیه==
  
{{قرآن در قاب|«فَذَلِكَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ».|سوره=107|آیه=2}}
+
{{قرآن در قاب|«فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ».|سوره=107|آیه=2}}
  
 
==ترجمه==
 
==ترجمه==

نسخهٔ ‏۱۸ آوریل ۲۰۱۳، ساعت ۰۵:۰۱

متن آیه

مشاهده آیه در سوره

«فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه

او همان کسی است که یتیم را به اهانت می راند.

نزول

شأن نزول آیات 1 تا 3:

این آیات درباره عاص بن وائل السهمى نازل شده و نیز گویند: درباره ولید بن مغیرة نازل گردیده است.

ابن جریج گوید: درباره ابوسفیان بن حرب آمده که هر هفته دو شتر نحر مى کرد و یتیمى از او گوشت خواست با عصاى خود او را از خود راند[۱] و نیز گویند: آیه 1 درباره ابوجهل و کفار قریش نازل شده است.[۲]

پانویس

  1. تفسیر کشف الاسرار.
  2. تفسیر على بن ابراهیم.

منابع

پیوندها