آیه ۲ ماعون

متن آیه

«فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ».

[107–2] (مشاهده آیه در سوره)

ترجمه

او همان کسی است که یتیم را به اهانت می راند.

نزول

شأن نزول آیات 1 تا 3:

این آیات درباره عاص بن وائل السهمى نازل شده و نیز گویند: درباره ولید بن مغیرة نازل گردیده است.

ابن جریج گوید: درباره ابوسفیان بن حرب آمده که هر هفته دو شتر نحر مى کرد و یتیمى از او گوشت خواست با عصاى خود او را از خود راند و نیز گویند: آیه 1 درباره ابوجهل و کفار قریش نازل شده است.

منابع

• قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
• محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.

پیوندها

• سوره ماعون
• سوره ماعون/متن و ترجمه سوره