آیه 36 انبیاء: تفاوت بین نسخهها
(←متن آیه) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
==متن آیه== | ==متن آیه== | ||
− | {{قرآن در قاب|«وَإِذَا رَآكَ | + | {{قرآن در قاب|«وَإِذَا رَآكَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِن يَتَّخِذُونَكَ إِلَّا هُزُوًا أَهَذَا الَّذِي يَذْكُرُ آلِهَتَكُمْ وَهُم بِذِكْرِ الرَّحْمَنِ هُمْ كَافِرُونَ».|سوره=21|آیه=36}} |
==ترجمه== | ==ترجمه== |
نسخهٔ ۱۳ آوریل ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۲۵
متن آیه
ترجمه
کافران چون تو را ببینند بی شک مسخره ات خواهند کرد که: آیا این، همان مردی است که از خدایانتان به بدی یاد می کند؟ و اینان خود یاد خدای رحمان را منکرند.
نزول
سدى[۱] و دیگران[۲] چنین نقل نمایند که روزى رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم از راهى مى گذشت. دید ابوجهل و ابوسفیان در مکانى با یکدیگر مشغول سخن گفتن مى باشند. ابوجهل وقتى پیامبر را دید از روى مسخره خندید و به ابوسفیان گفت: پیامبر طائفه عبدمناف مى آید.
ابوسفیان از روى خشم و غضب به ابوجهل گفت: اگر عبدمناف داراى پیامبرى باشند، چه عیبى خواهد داشت. رسول خدا صلی الله علیه و آله کلام هر دو را مى شنید به ابوجهل فرمود: تو از این کار دست بر نخواهى داشت تا این که چیزى که باید بر سر تو آید، نازل شود و به ابوسفیان فرمود: سخنان تو نیز از روى حمیت و غیرت طائفه و قبیله اى بوده است که در پاسخ به او گفته اى، سپس این آیه نازل شد.
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 533.