عزّی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ معارف و معاریف}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} يكى از د...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ معارف و معاریف]]}} | ||
| − | |||
| − | يكى از دو بت معروف قريش كه اين قبيله | + | يكى از دو بت معروف قريش كه اين قبيله و قبيله بنى كنانه آن را مى پرستيدند و در نخله محلى بين [[مكه]] و طائف منصوب بود و روزگارى برفراز كعبه بوده است. در سال هشتم هجرت، حضرت رسول صلی الله علیه و آله خالد بن وليد را با سى نفر به نخله فرستاد كه اين بت را سرنگون سازد، چون خالد وارد بت خانه شد و شمشير خود را برهنه كرد خدمتكار بت صدا زد مي خواهى چه كنى؟ خالد گفت: ميخواهم به امر پيغمبر آن را سرنگون سازم. پس خالد به شمشير آن را بدو نيم كرد. (بحار: 21/145) |
| − | + | و گويند عزى درختى بود كه در نخله قرار داشت و آن را بتى بود كه غطفان آن را مى پرستيدند و خدمه آن از بنى صرمة بن مره بودند. و عزى را جديدتر از لاة و منات دانند. و آن عظيمترين اصنام قريش است و آن را [[زيارت]] مي كردند و هديه مي دادند و بوسيله ذبح قربانى بدان تقرب مي جستند. (معجم البلدان) | |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف. | |
| − | سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف. | ||
[[رده:دوران جاهلیت]] | [[رده:دوران جاهلیت]] | ||
نسخهٔ ۱۴ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۵۸
يكى از دو بت معروف قريش كه اين قبيله و قبيله بنى كنانه آن را مى پرستيدند و در نخله محلى بين مكه و طائف منصوب بود و روزگارى برفراز كعبه بوده است. در سال هشتم هجرت، حضرت رسول صلی الله علیه و آله خالد بن وليد را با سى نفر به نخله فرستاد كه اين بت را سرنگون سازد، چون خالد وارد بت خانه شد و شمشير خود را برهنه كرد خدمتكار بت صدا زد مي خواهى چه كنى؟ خالد گفت: ميخواهم به امر پيغمبر آن را سرنگون سازم. پس خالد به شمشير آن را بدو نيم كرد. (بحار: 21/145)
و گويند عزى درختى بود كه در نخله قرار داشت و آن را بتى بود كه غطفان آن را مى پرستيدند و خدمه آن از بنى صرمة بن مره بودند. و عزى را جديدتر از لاة و منات دانند. و آن عظيمترين اصنام قريش است و آن را زيارت مي كردند و هديه مي دادند و بوسيله ذبح قربانى بدان تقرب مي جستند. (معجم البلدان)
منابع
- سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف.
