مبارک (اسامی و اوصاف قرآن): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} یکی از نام...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}}
 
{{الگو:منبع الکترونیکی معتبر|ماخذ=پایگاه}}
  
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
یکی از نام‌ها و صفات قرآن «مبارک» است. این صفت در '''چهار آیه''' بر قرآن اطلاق شده است: {{متن قرآن|«وَهَـذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ»}} ([[سوره انعام]]/92) و آیه 155 و نیز آیات 50 [[سوره انبیاء]] و 29 [[سوره ص]].
  
یکی از نام‌ها و صفات قرآن «مبارک» است. این صفت در '''چهار آیه''' بر قرآن اطلاق شده است: «وَهَذَا کِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَکٌ» (انعام// 92) و آیه 155، و نیز آیات 50 سوره انبیاء و 29 سوره ص.
+
«مبارک» به معنای چیزی است که در آن خیر و برکت زیاد باشد و برکت به معنای ثبوت خیر الهی است.  
  
«مبارک» به معنای چیزی است که در آن خیر و برکت زیاد باشد، و برکت به معنای ثبوت خیر الهی است.
+
طبرسی برای نامگذاری قرآن به «مبارک» سه علت ذکر کرده است:
طبرسی  
 
برای نامگذاری قرآن به «مبارک» سه علت ذکر کرده است:
 
  
1. قرآن ممدوح و باعث خوشبختی است و هر کس به آن تمسک جوید، به فوز عظیم رسیده است.
+
# قرآن ممدوح و باعث خوشبختی است و هر کس به آن تمسک جوید، به فوز عظیم رسیده است.
 +
# برکت یعنی ثبوت خیر فراوان و دائم؛ و [[قرآن]] را از این رو مبارک خوانده‌اند که قرائت و عمل به آن، خیر است و علم اولین و آخرین در آن هست و باعث آمرزش گناهان می‌شود و [[حلال]] و [[حرام]] در آن بیان شده است.
 +
# برکت یعنی کثرت و قرآن چون از کتاب‌های آسمانی دیگر، مطالب بیشتری دارد، مبارک نامیده شده است.
  
2. برکت یعنی ثبوت خیر فراوان و دائم؛ و قرآن را از این رو مبارک خوانده‌اند که قرائت و عمل به آن، خیر است و علم اولین و آخرین در آن هست و باعث آمرزش گناهان می‌شود و حلال و حرام در آن بیان شده است.
+
فخر رازی می‌نویسد: قرآن ذکر مبارکی است که فرشته‌ای مبارک در شب مبارک بر نبی مبارک برای امت مبارک نازل کره است. همچنین قرآن منبع و سرچشمه انواع خیرات و نیکی‌های ثابت و بی‌شمار الهی است.
  
3. برکت یعنی کثرت، و قرآن چون از کتاب‌های آسمانی دیگر، مطالب بیشتری دارد، مبارک نامیده شده است.
+
==منابع==
فخررازی می‌نویسد: قرآن ذکر مبارکی است که فرشته‌ای مبارک در شب مبارک بر نبی مبارک برای امت مبارک نازل کره است. همچنین قرآن منبع و سرچشمه انواع خیرات و نیکی‌های ثابت و بی‌شمار الهی است.
+
* [http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%DA%A9_(%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86) ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)]  
 
 
== منابع ==
 
 
 
[http://islamicdoc.org/wiki/index.php/%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%DA%A9_(%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86) ویکی علوم اسلامی (اصطلاح نامه علوم قرآنی، بخش اسامی و صفات قرآن)]  
 
  
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
 
[[رده:اسامی و اوصاف قرآن]]
 
[[رده:اسامی و اوصاف قرآن]]

نسخهٔ ‏۷ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۹:۲۴

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


یکی از نام‌ها و صفات قرآن «مبارک» است. این صفت در چهار آیه بر قرآن اطلاق شده است: «وَهَـذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ» (سوره انعام/92) و آیه 155 و نیز آیات 50 سوره انبیاء و 29 سوره ص.

«مبارک» به معنای چیزی است که در آن خیر و برکت زیاد باشد و برکت به معنای ثبوت خیر الهی است.

طبرسی برای نامگذاری قرآن به «مبارک» سه علت ذکر کرده است:

  1. قرآن ممدوح و باعث خوشبختی است و هر کس به آن تمسک جوید، به فوز عظیم رسیده است.
  2. برکت یعنی ثبوت خیر فراوان و دائم؛ و قرآن را از این رو مبارک خوانده‌اند که قرائت و عمل به آن، خیر است و علم اولین و آخرین در آن هست و باعث آمرزش گناهان می‌شود و حلال و حرام در آن بیان شده است.
  3. برکت یعنی کثرت و قرآن چون از کتاب‌های آسمانی دیگر، مطالب بیشتری دارد، مبارک نامیده شده است.

فخر رازی می‌نویسد: قرآن ذکر مبارکی است که فرشته‌ای مبارک در شب مبارک بر نبی مبارک برای امت مبارک نازل کره است. همچنین قرآن منبع و سرچشمه انواع خیرات و نیکی‌های ثابت و بی‌شمار الهی است.

منابع