اوس: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} اوس يكى از دو قبي...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
− | + | اوس يكى از دو قبيله بزرگ قحطانى ساكن در [[یثرب]] و از دعوتكنندگان پيامبر صلى الله عليه و آله براى هجرت به [[مدينه]] بودند.<ref>سيره ابنهشام، ج1، ص9؛ بحارالأنوار، ج19، ص8-13.</ref> | |
− | اوس | + | بر اساس برخى روايات، فردى يهودى با يادآورى جنگهاى خونين بين اوس و خزرج درصدد تحريك ايشان برآمده، آتش فتنه را در ميان آنها برافروخت. خداوند با نزول آيات 100 تا 103 [[سوره آل عمران]](3) ضمن اشاره به پيامدهاى مرگبار تفرقه و اختلاف، آنان را به اتحاد و الفت دعوت كرد.<ref>جامعالبيان، مج3، ج3، ص36-48؛ مجمعالبيان، ج1-2، ص804.</ref> |
− | + | برخى مفسّران مقصود از «انصار» در آيه14 [[سوره صف]](61) <ref>التعريف والأعلام، ص335. </ref> و «طائفتان» در آيات 122 [[سوره آل عمران]](3)<ref>جامعالبيان، مج3، ج3، ص97.</ref> و 9 [[سوره حجرات]](49)<ref>جامعالبيان، مج13، ج26، ص165.</ref> را اوس و [[خزرج]] دانستهاند. مفسران در ذيل آياتى ديگر نيز از آنان ياد كردهاند. | |
− | |||
− | برخى مفسّران مقصود از «انصار» در آيه14 صف(61) <ref> التعريف | ||
− | |||
− | |||
+ | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
− | == منابع == | + | ==منابع== |
− | + | فرهنگ قرآن، جلد 5. | |
− | فرهنگ قرآن، جلد 5 . | ||
[[رده:شخصیتهای شان نزول آیات قرآن]] | [[رده:شخصیتهای شان نزول آیات قرآن]] | ||
[[رده:قبایل]] | [[رده:قبایل]] |
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۴۷
اوس يكى از دو قبيله بزرگ قحطانى ساكن در یثرب و از دعوتكنندگان پيامبر صلى الله عليه و آله براى هجرت به مدينه بودند.[۱]
بر اساس برخى روايات، فردى يهودى با يادآورى جنگهاى خونين بين اوس و خزرج درصدد تحريك ايشان برآمده، آتش فتنه را در ميان آنها برافروخت. خداوند با نزول آيات 100 تا 103 سوره آل عمران(3) ضمن اشاره به پيامدهاى مرگبار تفرقه و اختلاف، آنان را به اتحاد و الفت دعوت كرد.[۲]
برخى مفسّران مقصود از «انصار» در آيه14 سوره صف(61) [۳] و «طائفتان» در آيات 122 سوره آل عمران(3)[۴] و 9 سوره حجرات(49)[۵] را اوس و خزرج دانستهاند. مفسران در ذيل آياتى ديگر نيز از آنان ياد كردهاند.
پانویس
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 5.