خیر (اسم الله): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} خير، مقابل شرّ، <r...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
خير، مقابل شرّ،<ref>لسان العرب، ج4، ص257، «خير».</ref> به معناى خوبی<ref>لغت نامه، ج6، ص8944، «خير».</ref> و چيزى است كه مورد رغبت و خواسته همگان باشد.<ref>مفردات، ص 300، «خير».</ref>
  
خير، مقابل شرّ، <ref> لسان العرب، ج 4، ص 257، «خير». </ref> به معناى خوبی <ref> لغت نامه، ج 6 ، ص 8944 ، «خير». </ref> و چيزى است كه مورد رغبت و خواسته همگان باشد . <ref> مفردات، ص 300، «خير». </ref>
+
اين واژه از اوصاف كماليّه الهى<ref>الميزان، ج14، ص183، ذيل آيه 73 [[سوره طه]](20).</ref> كه چهار بار در:
  
اين واژه از اوصاف كماليّه الهى <ref>  الميزان، ج 14، ص 183، ذيل آيه 73 طه(20). </ref> كه چهار بار در سوره هاى يوسف (12) 64 ؛ كهف (18) 44 ؛ طه (20) 73 ؛ نمل (27) 59 آمده است.
+
{| class="wikitable" style="margin: 3em auto 1em auto"
 
+
! شماره || نام سوره || آیات
== پانویس ==
+
|-
 +
|1||[[سوره یوسف]](12)||آیه 64.
 +
|-
 +
|2||[[سوره کهف]](18)||آیه 44.
 +
|-
 +
|3||[[سوره طه]](20)||آیه 73.
 +
|-
 +
|4||[[سوره نمل]](27)||آیه 59.
 +
|}
 +
آمده است.
  
 +
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
  
== منابع ==
+
==منابع==
 
+
فرهنگ قرآن، جلد 13، صفحه 302.
فرهنگ قرآن، جلد 13، صفحه 302 .
 
  
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:اسماء و صفات الهی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ ‏۶ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۳۵

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


خير، مقابل شرّ،[۱] به معناى خوبی[۲] و چيزى است كه مورد رغبت و خواسته همگان باشد.[۳]

اين واژه از اوصاف كماليّه الهى[۴] كه چهار بار در:

شماره نام سوره آیات
1 سوره یوسف(12) آیه 64.
2 سوره کهف(18) آیه 44.
3 سوره طه(20) آیه 73.
4 سوره نمل(27) آیه 59.

آمده است.

پانویس

  1. لسان العرب، ج4، ص257، «خير».
  2. لغت نامه، ج6، ص8944، «خير».
  3. مفردات، ص 300، «خير».
  4. الميزان، ج14، ص183، ذيل آيه 73 سوره طه(20).


منابع

فرهنگ قرآن، جلد 13، صفحه 302.