ذوالمعارج: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحهای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} ذوالمعارج از اسم...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
− | + | ذوالمعارج از اسماى الهى و به اين معنا است كه همراه با اعمال و ارواح به جانب او صعود مى شود.<ref>الاسماء والصّفات، بيهقى، ج1، ص 161.</ref> معارج جمع «مِعْرَج» به معناى آلة صعود (نردبان) است و به مقامات ملكوت، كه فرشتگان هنگام مراجعه به خداى سبحان به آن عروج مى كنند، تفسير شده است.<ref>الميزان، ج20، ص7.</ref> | |
− | |||
− | ذوالمعارج از اسماى الهى و به اين معنا است كه همراه با اعمال و ارواح به جانب او صعود مى شود. <ref> الاسماء | ||
در معناى «معارج» وجوه ديگرى نيز ذكر شده است: | در معناى «معارج» وجوه ديگرى نيز ذكر شده است: | ||
− | + | # يعنى خداوند داراى فواضل و برتري هاى عالى و درجاتى است كه آنها را به انبياء و اولياى خود در [[بهشت]] عطا مى فرمايد، زيرا او است كه عطاكننده منازل رفيع و درجات عالى است. | |
− | + | # منظور از «معارج»، جايگاه عروج [[فرشتگان]] به آسمان است. | |
− | + | # بدين معنا است كه خداوند، داراى فرشتگان و صاحب آنها است كه عروج به آسمانها نمايند.<ref>مجمع البيان، ج 9-10، ص530.</ref> | |
− | |||
− | |||
ذى المعارج يك بار در قرآن آمده است: | ذى المعارج يك بار در قرآن آمده است: | ||
− | + | {{متن قرآن|«مِنَ اللّهِ ذِى المَعارِج»}}. ([[سوره معارج]](70)/ 3) | |
− | |||
− | |||
+ | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
− | == منابع == | + | ==منابع== |
− | + | فرهنگ قرآن، جلد 14، صفحه 319. | |
− | فرهنگ قرآن، جلد 14، صفحه 319 . | ||
[[رده:اسماء و صفات الهی]] | [[رده:اسماء و صفات الهی]] | ||
[[رده:واژگان قرآنی]] | [[رده:واژگان قرآنی]] |
نسخهٔ ۶ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۰۴
ذوالمعارج از اسماى الهى و به اين معنا است كه همراه با اعمال و ارواح به جانب او صعود مى شود.[۱] معارج جمع «مِعْرَج» به معناى آلة صعود (نردبان) است و به مقامات ملكوت، كه فرشتگان هنگام مراجعه به خداى سبحان به آن عروج مى كنند، تفسير شده است.[۲]
در معناى «معارج» وجوه ديگرى نيز ذكر شده است:
- يعنى خداوند داراى فواضل و برتري هاى عالى و درجاتى است كه آنها را به انبياء و اولياى خود در بهشت عطا مى فرمايد، زيرا او است كه عطاكننده منازل رفيع و درجات عالى است.
- منظور از «معارج»، جايگاه عروج فرشتگان به آسمان است.
- بدين معنا است كه خداوند، داراى فرشتگان و صاحب آنها است كه عروج به آسمانها نمايند.[۳]
ذى المعارج يك بار در قرآن آمده است:
«مِنَ اللّهِ ذِى المَعارِج». (سوره معارج(70)/ 3)
پانویس
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 14، صفحه 319.