قارعه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} قارعه به معناى شد...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}}
  
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
قارعه به معناى شدّت و سختى است<ref>ترتيب العين، ج 3، ص 1464، «قرع».</ref> و آن از اسماى [[قیامت]] مى باشد و چون (خداوند در آستانه قيامت) آسمان ها و زمين را با تبديل كردن، كوهها را با به حركت درآوردن، آفتاب را با در هم پيچيدن، ماه را با بی فروغ كردن، ستارگان و كواكب را با پراكنده ساختن، همه چيز را با قهر خود مى كوبد و خرد مى نمايد.<ref>الميزان، ج 19، ص 392؛ الكشّاف، ج 4، ص 598.</ref> قارعه ناميده شده است.
  
قارعه به معناى شدّت و سختى است <ref> ترتيب العين، ج 3، ص 1464، «قرع». </ref> و آن از اسماى [[قیامت]] مى باشد و چون [خداوند در آستانه قيامت] آسمانها و زمين را با تبديل كردن، كوهها را با به حركت درآوردن، آفتاب را با در هم پيچيدن، ماه را با بی فروغ كردن، ستارگان و كواكب را با پراكنده ساختن، همه چيز را با قهر خود مى كوبد و خرد مى نمايد <ref> الميزان، ج 19، ص 392; الكشّاف، ج 4، ص 598. </ref> قارعه ناميده شده است.
+
اين صفت در [[سوره الحاقه]](69) آيه 4 و [[سوره قارعه]](101) آيات 1-3 آمده است.
 
 
اين صفت در سوره حاقّه (69) آيه 4 و سوره قارعه (101) آيات 1 - 3 آمده است.
 
 
 
== پانویس ==
 
  
 +
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
  
== منابع ==
+
==منابع==
 
+
* فرهنگ قرآن، جلد 22، ص326-325.
فرهنگ قرآن، جلد 22، صص 326-325.
 
  
 
[[رده:معاد]]
 
[[رده:معاد]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]

نسخهٔ ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۴۳

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


قارعه به معناى شدّت و سختى است[۱] و آن از اسماى قیامت مى باشد و چون (خداوند در آستانه قيامت) آسمان ها و زمين را با تبديل كردن، كوهها را با به حركت درآوردن، آفتاب را با در هم پيچيدن، ماه را با بی فروغ كردن، ستارگان و كواكب را با پراكنده ساختن، همه چيز را با قهر خود مى كوبد و خرد مى نمايد.[۲] قارعه ناميده شده است.

اين صفت در سوره الحاقه(69) آيه 4 و سوره قارعه(101) آيات 1-3 آمده است.

پانویس

  1. ترتيب العين، ج 3، ص 1464، «قرع».
  2. الميزان، ج 19، ص 392؛ الكشّاف، ج 4، ص 598.


منابع

  • فرهنگ قرآن، جلد 22، ص326-325.