الفرقان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
(اضافه کردن رده) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| − | |||
| − | + | ==مؤلف== | |
| − | |||
| − | |||
شیخ محمد صادقى تهرانى.(معاصر) | شیخ محمد صادقى تهرانى.(معاصر) | ||
| − | + | ==زندگی‌نامه و اظهارنظرها== | |
دكتر صادقى از علما و مدرسان مبارز و معاصر [[حوزه علمیه]] [[قم]] است كه در خانواده [[علم]] و [[تقوا]] و وعظ و خطابه به دنیا آمد. وى تحصیلات جدید خود را تا سطح دكترا در تهران و تحصیلات دینى را در حوزه [[قم]] و [[نجف]] به انجام رساند. | دكتر صادقى از علما و مدرسان مبارز و معاصر [[حوزه علمیه]] [[قم]] است كه در خانواده [[علم]] و [[تقوا]] و وعظ و خطابه به دنیا آمد. وى تحصیلات جدید خود را تا سطح دكترا در تهران و تحصیلات دینى را در حوزه [[قم]] و [[نجف]] به انجام رساند. | ||
| سطر ۱۴: | سطر ۱۱: | ||
پیش از انقلاب اسلامى به علت فعالیت‌هاى مبارزاتى از ایران متوارى شد و در [[نجف]] و سپس [[مكه]] سكونت گزید. شیخ محمد پس از پیروزى انقلاب به ایران آمد و در شهر [[قم]] به تدریس و تألیف مشغول گردید. نامبرده داراى آثار گوناگونى در زمینه فقه، كلام، تاریخ، عقاید و تفسیر است.<ref> شناخت نامه تفاسیر، سید محمدعلى ایازى، ص 215.</ref> | پیش از انقلاب اسلامى به علت فعالیت‌هاى مبارزاتى از ایران متوارى شد و در [[نجف]] و سپس [[مكه]] سكونت گزید. شیخ محمد پس از پیروزى انقلاب به ایران آمد و در شهر [[قم]] به تدریس و تألیف مشغول گردید. نامبرده داراى آثار گوناگونى در زمینه فقه، كلام، تاریخ، عقاید و تفسیر است.<ref> شناخت نامه تفاسیر، سید محمدعلى ایازى، ص 215.</ref> | ||
| − | + | ==معرفى اجمالى كتاب== | |
این تفسیر یك دوره كامل تفسیر [[قرآن]] است كه از آغاز تا انتهاى قرآن به تفسیر آیه به آیه آن پرداخته است. این تفسیر، هم از نگاه محتوا و هم از جهت سبك، یكى از تفاسیر بدیع امامیه به شمار مى آید و داراى مطالب و نكات بكر و تازه است. این تفسیر در طى سال‌هاى (1397ـ1407) نوشته شده و حاصل سخنرانی‌هایى بوده كه مؤلف در حوزه هاى [[قم]] و [[نجف]] براى طلاب علوم دینى برگزار مى كرده است. | این تفسیر یك دوره كامل تفسیر [[قرآن]] است كه از آغاز تا انتهاى قرآن به تفسیر آیه به آیه آن پرداخته است. این تفسیر، هم از نگاه محتوا و هم از جهت سبك، یكى از تفاسیر بدیع امامیه به شمار مى آید و داراى مطالب و نكات بكر و تازه است. این تفسیر در طى سال‌هاى (1397ـ1407) نوشته شده و حاصل سخنرانی‌هایى بوده كه مؤلف در حوزه هاى [[قم]] و [[نجف]] براى طلاب علوم دینى برگزار مى كرده است. | ||
| سطر ۲۴: | سطر ۲۱: | ||
مؤلف به همین علت به شیخ طنطاوى مى تازد و مى گوید: «تعداد زیادى از مفسران غرب زده در علوم و نظریات جدید علمى غرق شده اند و فراموش كرده اند كه قرآن علم خدا است و هرگز دگرگون نمى شود؛ حال آن كه دانش بشرى دائماً در تبدیل و دگرگونى و رسیدن از خطا به صواب و از صحیح به صحیح تر است».<ref> الفرقان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 31.</ref> | مؤلف به همین علت به شیخ طنطاوى مى تازد و مى گوید: «تعداد زیادى از مفسران غرب زده در علوم و نظریات جدید علمى غرق شده اند و فراموش كرده اند كه قرآن علم خدا است و هرگز دگرگون نمى شود؛ حال آن كه دانش بشرى دائماً در تبدیل و دگرگونى و رسیدن از خطا به صواب و از صحیح به صحیح تر است».<ref> الفرقان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 31.</ref> | ||
| − | + | ==وضعیت نشر== | |
این كتاب به همت انتشارات مؤسسه اعلمى در سال 1395 ق چاپ شده است. | این كتاب به همت انتشارات مؤسسه اعلمى در سال 1395 ق چاپ شده است. | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی. | ||
| + | |||
[[رده:تفاسیر]] | [[رده:تفاسیر]] | ||
نسخهٔ ۱۶ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۲۹
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
مؤلف
شیخ محمد صادقى تهرانى.(معاصر)
زندگی‌نامه و اظهارنظرها
دكتر صادقى از علما و مدرسان مبارز و معاصر حوزه علمیه قم است كه در خانواده علم و تقوا و وعظ و خطابه به دنیا آمد. وى تحصیلات جدید خود را تا سطح دكترا در تهران و تحصیلات دینى را در حوزه قم و نجف به انجام رساند.
پیش از انقلاب اسلامى به علت فعالیت‌هاى مبارزاتى از ایران متوارى شد و در نجف و سپس مكه سكونت گزید. شیخ محمد پس از پیروزى انقلاب به ایران آمد و در شهر قم به تدریس و تألیف مشغول گردید. نامبرده داراى آثار گوناگونى در زمینه فقه، كلام، تاریخ، عقاید و تفسیر است.[۱]
معرفى اجمالى كتاب
این تفسیر یك دوره كامل تفسیر قرآن است كه از آغاز تا انتهاى قرآن به تفسیر آیه به آیه آن پرداخته است. این تفسیر، هم از نگاه محتوا و هم از جهت سبك، یكى از تفاسیر بدیع امامیه به شمار مى آید و داراى مطالب و نكات بكر و تازه است. این تفسیر در طى سال‌هاى (1397ـ1407) نوشته شده و حاصل سخنرانی‌هایى بوده كه مؤلف در حوزه هاى قم و نجف براى طلاب علوم دینى برگزار مى كرده است.
این تفسیر، تفسیرى تحلیلى، تربیتى و اجتماعى از قرآن است و مؤلف آن را با استناد به احادیثى كه آن‌ها را صحیح و سازگار با ظواهر قرآن دانسته، نوشته است. به همین علت مؤلف به شدت از اسرائیلیات و احادیث جعلى و ضعیف پرهیز كرده و با توجه به این كه جزء فقها بوده، مطالب گسترده اى در مورد مسائل فقهى و احكام در این تفسیر آورده است.
وى همچنین مسائل عقیدتى و كلامى را با تهذیب و دقت و تفصیل بیان كرده و از تحمیل نظریات جدید علمى بر قرآن خوددارى ورزیده و معتقد است كه قرآن از آن‌ها بى نیاز است، مگر این كه به وسیله آن ابهامى از اشارات قرآن زدوده شود و البته به شرط این كه آن نظر علمى، قطعى و ثابت باشد.
مؤلف به همین علت به شیخ طنطاوى مى تازد و مى گوید: «تعداد زیادى از مفسران غرب زده در علوم و نظریات جدید علمى غرق شده اند و فراموش كرده اند كه قرآن علم خدا است و هرگز دگرگون نمى شود؛ حال آن كه دانش بشرى دائماً در تبدیل و دگرگونى و رسیدن از خطا به صواب و از صحیح به صحیح تر است».[۲]
وضعیت نشر
این كتاب به همت انتشارات مؤسسه اعلمى در سال 1395 ق چاپ شده است.
پانویس
منابع
محمدرضا ضمیری، کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی.
