سوره هود: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{بخشی از یک کتاب}}
  
'''منبع:''' ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌12، ص: 3
+
بر طبق گفته بيشتر مفسرين: تمامى اين سوره مكى است ولى قتاده گفته: تنها يك آيه آن يعنى آيه «أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ...» در [[مدينه]] نازل شده است.
  
'''نویسنده:''' فضل بن حسن طبرسی
+
==شماره آيات==
 
----
 
بر طبق گفته بيشتر مفسرين: تمامى اين سوره مكى است، ولى قتاده گفته:
 
تنها يك آيه آن يعنى آيه «أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ ...» در مدينه نازل شده است.
 
  
== شماره آيات : ==
+
به گفته قراء [[كوفه]]: يكصد و بيست و سه آيه است و بنابر قول شاميان و پيشينيان از قراء مدينه (و به اصطلاح مدنى اول) يكصد و بيست و دو آيه و نزد ديگران يكصد و بيست و يك آيه است.
  
به گفته قراء كوفه: يكصد و بيست و سه آيه است، و بنا بر قول شاميان و پيشينيان از قراء مدينه (و باصطلاح مدنى اول) يكصد و بيست و دو آيه، و نزد ديگران يكصد و بيست و يك آيه است.
+
==فضيلت اين سوره==
  
== فضيلت اين سوره: ==
+
أبى بن كعب از [[رسول خدا]] صلى اللَّه عليه و آله روايت كرده كه فرمود: هر كس اين سوره را بخواند بشماره هر كس كه به [[حضرت نوح]] و [[حضرت هود]] و [[حضرت صالح]] و [[حضرت شعیب]] و [[حضرت لوط]] و [[حضرت ابراهيم]] و [[حضرت موسى]] علیهم السلام ايمان آورده و يا آنها را تكذيب كرده است، ده حسنه به او عطا شود و روز قيامت از سعيدان باشد.
  
أبى بن كعب از رسول خدا- صلى اللَّه عليه و آله- روايت كرده كه فرمود: هر كس اين سوره را بخواند بشماره هر كس كه به نوح و هود و صالح و شعيب و لوط و ابراهيم و موسى (علیهم السلام)ايمان آورده و يا آنها را تكذيب كرده است ده حسنه به او عطا شود، و روز قيامت از سعيدان باشد.
+
و ثعلبى به سند خود از أبى جحيفه حديث كرده كه به رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله عرض شد: اى رسول خدا! پيرى زود در شما اثر كرده!؟ حضرت فرمود: (آرى) [[سوره هود]] و امثال آن (يعنى) [[سوره الحاقة]] و [[سوره واقعه]] و «عم يتساءلون» و «هل اتاك حديث الغاشيه» مرا پير كرد.  
  
و ثعلبى به سند خود از أبى جحيفه حديث كرده كه به رسول خدا- صلى اللَّه عليه و آله- عرض شد:
+
و عياشى از [[امام باقر]] علیه السلام روايت كرده كه فرمود: هر كس سوره هود را در هر جمعه بخواند خداوند در روز قيامت او را در زمره پيامبران محشور سازد و حسابش آسان گردد و در آن روز عمل خطايى براى او باقى نماند.
اى رسول خدا! پيرى زود در شما اثر كرده!؟ حضرت فرمود: (آرى) سوره هود و امثال آن (يعنى) سوره حاقة و واقعه و «عم يتساءلون» و «هل اتاك حديث الغاشيه» مرا پير كرد.  
 
  
و عياشى از [[امام باقر علیه السلام]] روايت كرده كه فرمود: هر كس سوره هود را در هر جمعه بخواند خداوند در روز قيامت او را در زمره پيامبران محشور سازد، و حسابش آسان گردد، و در آن روز عمل خطايى براى او باقى نماند.
+
==منابع==
 +
فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌12، ص3.
  
 
==پیوست==
 
==پیوست==
 
 
[[سوره هود/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]]
 
[[سوره هود/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]]
  
 
[[رده:سوره های قرآن]]
 
[[رده:سوره های قرآن]]

نسخهٔ ‏۸ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۳۴

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


بر طبق گفته بيشتر مفسرين: تمامى اين سوره مكى است ولى قتاده گفته: تنها يك آيه آن يعنى آيه «أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ...» در مدينه نازل شده است.

شماره آيات

به گفته قراء كوفه: يكصد و بيست و سه آيه است و بنابر قول شاميان و پيشينيان از قراء مدينه (و به اصطلاح مدنى اول) يكصد و بيست و دو آيه و نزد ديگران يكصد و بيست و يك آيه است.

فضيلت اين سوره

أبى بن كعب از رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله روايت كرده كه فرمود: هر كس اين سوره را بخواند بشماره هر كس كه به حضرت نوح و حضرت هود و حضرت صالح و حضرت شعیب و حضرت لوط و حضرت ابراهيم و حضرت موسى علیهم السلام ايمان آورده و يا آنها را تكذيب كرده است، ده حسنه به او عطا شود و روز قيامت از سعيدان باشد.

و ثعلبى به سند خود از أبى جحيفه حديث كرده كه به رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله عرض شد: اى رسول خدا! پيرى زود در شما اثر كرده!؟ حضرت فرمود: (آرى) سوره هود و امثال آن (يعنى) سوره الحاقة و سوره واقعه و «عم يتساءلون» و «هل اتاك حديث الغاشيه» مرا پير كرد.

و عياشى از امام باقر علیه السلام روايت كرده كه فرمود: هر كس سوره هود را در هر جمعه بخواند خداوند در روز قيامت او را در زمره پيامبران محشور سازد و حسابش آسان گردد و در آن روز عمل خطايى براى او باقى نماند.

منابع

فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌12، ص3.

پیوست

متن و ترجمه سوره