آیه ۲ ماعون: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|فَذَلِكَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ |سوره=107|آیه=2}} === ...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«فَذَلِكَ الَّذِی یَدُعُّ الْیَتِیمَ».|سوره=107|آیه=2}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | او همان کسی است که یتیم را به اهانت می | + | او همان کسی است که یتیم را به اهانت می راند. |
− | === شأن نزول آیات 1 تا 3 | + | ==نزول== |
+ | |||
+ | '''شأن نزول آیات 1 تا 3:''' | ||
این آیات درباره عاص بن وائل السهمى نازل شده و نیز گویند: درباره ولید بن مغیرة نازل گردیده است. | این آیات درباره عاص بن وائل السهمى نازل شده و نیز گویند: درباره ولید بن مغیرة نازل گردیده است. | ||
سطر ۱۳: | سطر ۱۵: | ||
ابن جریج گوید: درباره ابوسفیان بن حرب آمده که هر هفته دو شتر نحر مى کرد و یتیمى از او گوشت خواست با عصاى خود او را از خود راند<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref> و نیز گویند: آیه 1 درباره ابوجهل و کفار قریش نازل شده است.<ref> تفسیر على بن ابراهیم.</ref> | ابن جریج گوید: درباره ابوسفیان بن حرب آمده که هر هفته دو شتر نحر مى کرد و یتیمى از او گوشت خواست با عصاى خود او را از خود راند<ref> تفسیر کشف الاسرار.</ref> و نیز گویند: آیه 1 درباره ابوجهل و کفار قریش نازل شده است.<ref> تفسیر على بن ابراهیم.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره ماعون]] | |
− | + | * [[سوره ماعون/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره ماعون ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره ماعون /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره ماعون]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۸ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۵۳
متن آیه
ترجمه
او همان کسی است که یتیم را به اهانت می راند.
نزول
شأن نزول آیات 1 تا 3:
این آیات درباره عاص بن وائل السهمى نازل شده و نیز گویند: درباره ولید بن مغیرة نازل گردیده است.
ابن جریج گوید: درباره ابوسفیان بن حرب آمده که هر هفته دو شتر نحر مى کرد و یتیمى از او گوشت خواست با عصاى خود او را از خود راند[۱] و نیز گویند: آیه 1 درباره ابوجهل و کفار قریش نازل شده است.[۲]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.