آیه ۶ اعلی: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|سَنُقْرِؤُكَ فَلَا تَنسَى |سوره=87|آیه=6}} === ترجمه === زو...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آیه== | |
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«سَنُقْرِؤُكَ فَلَا تَنسَى».|سوره=87|آیه=6}} |
| − | + | ==ترجمه== | |
| − | زودا که برای تو | + | زودا که برای تو بخوانیم، مباد که فراموش کنی. |
| − | == | + | ==نزول== |
ابن عباس گوید: هر وقتى [[جبرئیل]] آیات [[قرآن]] را براى [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله [[وحى]] می‌نمود آیه اى را که نازل مى کرد، هنوز باتمام نرسیده بود. پیامبر شروع به قرائت می‌نمود زیرا مى ترسید، فراموش کند.<ref> تفسیر طبرانى.</ref> چون در ضمن سند این [[حدیث]] از جویبر روایت شده لذا به نظر ضعیف مى آید.<ref> لباب النقول فى اسباب النزول.</ref> | ابن عباس گوید: هر وقتى [[جبرئیل]] آیات [[قرآن]] را براى [[رسول خدا]] صلى الله علیه و آله [[وحى]] می‌نمود آیه اى را که نازل مى کرد، هنوز باتمام نرسیده بود. پیامبر شروع به قرائت می‌نمود زیرا مى ترسید، فراموش کند.<ref> تفسیر طبرانى.</ref> چون در ضمن سند این [[حدیث]] از جویبر روایت شده لذا به نظر ضعیف مى آید.<ref> لباب النقول فى اسباب النزول.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 859. | ||
| − | + | ==پیوندها== | |
| − | + | * [[سوره اعلی]] | |
| − | + | * [[سوره اعلی/متن و ترجمه سوره]] | |
| − | |||
| − | *[[سوره اعلی ]] | ||
| − | |||
| − | *[[سوره اعلی /متن و ترجمه سوره | ||
| − | |||
| − | |||
| + | [[رده:آیات سوره اعلی]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۲۹
متن آیه
ترجمه
زودا که برای تو بخوانیم، مباد که فراموش کنی.
نزول
ابن عباس گوید: هر وقتى جبرئیل آیات قرآن را براى رسول خدا صلى الله علیه و آله وحى می‌نمود آیه اى را که نازل مى کرد، هنوز باتمام نرسیده بود. پیامبر شروع به قرائت می‌نمود زیرا مى ترسید، فراموش کند.[۱] چون در ضمن سند این حدیث از جویبر روایت شده لذا به نظر ضعیف مى آید.[۲]
پانویس
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 859.
پیوندها
