آیه ۳۱ مدثر: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَ...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِینَ كَفَرُوا لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَیَزْدَادَ الَّذِینَ آمَنُوا إِیمَانًا وَلَا یَرْتَابَ الَّذِینَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِیَقُولَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ یُضِلُّ اللَّهُ مَن یَشَاء وَیَهْدِی مَن یَشَاء وَمَا یَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِیَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ».|سوره=74|آیه=31}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | موکلان دوزخ را جز از فرشتگان قرار ندادیم و شمار آنها جز | + | موکلان [[دوزخ]] را جز از [[فرشتگان]] قرار ندادیم و شمار آنها جز برای امتحان کافران نیست تا اهل کتاب یقین کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید و اهل کتاب و مؤمنان شک نکنند و تا آنان که در دلهاشان مرضی است نگویند: خدا از این مثل چه می خواسته است؟ خدا این چنین هر کس را که بخواهد گمراه می کند و هر کس را که بخواهد راه می نماید و شمار سپاهیان پروردگارت را جز او نداند و این سخن جز اندرزی از برای مردم نیست. |
− | == | + | ==نزول== |
ابن اسحق گوید: روزى ابوجهل گفت: اى طائفه قریش، محمد مى گوید: لشکر خدا که در جهنم مأمور عذاب هستند، نوزده نفرند در صورتى که عده شما بیشتر است. آیا افراد شما عاجزند که صد نفر در مقابل یک نفر آنها ایستادگى نماید؟ | ابن اسحق گوید: روزى ابوجهل گفت: اى طائفه قریش، محمد مى گوید: لشکر خدا که در جهنم مأمور عذاب هستند، نوزده نفرند در صورتى که عده شما بیشتر است. آیا افراد شما عاجزند که صد نفر در مقابل یک نفر آنها ایستادگى نماید؟ | ||
سطر ۱۳: | سطر ۱۳: | ||
سپس این آیه نازل گردید چنان که مانند آن از قتاده نیز روایت شده است، سدى گوید: وقتى که آیه 30 نازل شد. مردى از قریش فریاد برآورد و گفت: اى جماعت قریش از این نوزده نفر به خود ترس و هراس راه ندهید زیرا خودم به تنهائى ده نفر آنها را با دست راست و نه نفر دیگر را با دست چپ دفع میکنم سپس این آیه نازل گردید.<ref> تفسیر ابن ابى حاتم.</ref> | سپس این آیه نازل گردید چنان که مانند آن از قتاده نیز روایت شده است، سدى گوید: وقتى که آیه 30 نازل شد. مردى از قریش فریاد برآورد و گفت: اى جماعت قریش از این نوزده نفر به خود ترس و هراس راه ندهید زیرا خودم به تنهائى ده نفر آنها را با دست راست و نه نفر دیگر را با دست چپ دفع میکنم سپس این آیه نازل گردید.<ref> تفسیر ابن ابى حاتم.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 844. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره مدثر]] | |
− | + | * [[سوره مدثر/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره مدثر ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره مدثر /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره مدثر]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۵ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۵:۵۳
متن آیه
ترجمه
موکلان دوزخ را جز از فرشتگان قرار ندادیم و شمار آنها جز برای امتحان کافران نیست تا اهل کتاب یقین کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید و اهل کتاب و مؤمنان شک نکنند و تا آنان که در دلهاشان مرضی است نگویند: خدا از این مثل چه می خواسته است؟ خدا این چنین هر کس را که بخواهد گمراه می کند و هر کس را که بخواهد راه می نماید و شمار سپاهیان پروردگارت را جز او نداند و این سخن جز اندرزی از برای مردم نیست.
نزول
ابن اسحق گوید: روزى ابوجهل گفت: اى طائفه قریش، محمد مى گوید: لشکر خدا که در جهنم مأمور عذاب هستند، نوزده نفرند در صورتى که عده شما بیشتر است. آیا افراد شما عاجزند که صد نفر در مقابل یک نفر آنها ایستادگى نماید؟
سپس این آیه نازل گردید چنان که مانند آن از قتاده نیز روایت شده است، سدى گوید: وقتى که آیه 30 نازل شد. مردى از قریش فریاد برآورد و گفت: اى جماعت قریش از این نوزده نفر به خود ترس و هراس راه ندهید زیرا خودم به تنهائى ده نفر آنها را با دست راست و نه نفر دیگر را با دست چپ دفع میکنم سپس این آیه نازل گردید.[۱]
پانویس
- ↑ تفسیر ابن ابى حاتم.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 844.