آیه ۱ تغابن: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی ال...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آیه== | |
| − | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«یُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ».|سوره=64|آیه=1}} |
| − | + | ==ترجمه== | |
| − | خدا را تسبیح می گویند هر چه در | + | خدا را [[تسبیح]] می گویند: هر چه در آسمانها و هر چه در زمین است فرمانروایی از آن اوست و حمد سزاوار اوست و او بر هر چیزی تواناست. |
| − | == | + | ==نزول== |
زید بن ارقم گوید: از عبدالله بن ابى شنیدم که به یاران خود مى گفت: به کسانى که نزد پیامبر مى باشند به هیچ وجه [[انفاق]] و بخشش نکنید تا پراکنده شوند و ما اگر به [[مدینه]] برگردیم، عزیزترین افراد باید ذلیل ترین کسان را از آن شهر بیرون کنند و منظورش از عزیزترین، یهودیان و ذلیل ترین مسلمین بوده اند. | زید بن ارقم گوید: از عبدالله بن ابى شنیدم که به یاران خود مى گفت: به کسانى که نزد پیامبر مى باشند به هیچ وجه [[انفاق]] و بخشش نکنید تا پراکنده شوند و ما اگر به [[مدینه]] برگردیم، عزیزترین افراد باید ذلیل ترین کسان را از آن شهر بیرون کنند و منظورش از عزیزترین، یهودیان و ذلیل ترین مسلمین بوده اند. | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
برخى گویند: این واقعه در [[جنگ تبوک]] بوده و این آیه هم در شب به پیامبر نازل گردیده است.<ref> صحیح بخارى و دیگران از علماء عامه.</ref> | برخى گویند: این واقعه در [[جنگ تبوک]] بوده و این آیه هم در شب به پیامبر نازل گردیده است.<ref> صحیح بخارى و دیگران از علماء عامه.</ref> | ||
| − | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
| − | <references /> | + | <references/> |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 810. | ||
| − | + | ==پیوندها== | |
| − | + | * [[سوره تغابن]] | |
| − | + | * [[سوره تغابن/متن و ترجمه سوره]] | |
| − | |||
| − | *[[سوره تغابن ]] | ||
| − | |||
| − | *[[سوره تغابن /متن و ترجمه سوره | ||
| − | |||
| − | |||
| + | [[رده:آیات سوره تغابن]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۱۴
متن آیه
ترجمه
خدا را تسبیح می گویند: هر چه در آسمانها و هر چه در زمین است فرمانروایی از آن اوست و حمد سزاوار اوست و او بر هر چیزی تواناست.
نزول
زید بن ارقم گوید: از عبدالله بن ابى شنیدم که به یاران خود مى گفت: به کسانى که نزد پیامبر مى باشند به هیچ وجه انفاق و بخشش نکنید تا پراکنده شوند و ما اگر به مدینه برگردیم، عزیزترین افراد باید ذلیل ترین کسان را از آن شهر بیرون کنند و منظورش از عزیزترین، یهودیان و ذلیل ترین مسلمین بوده اند.
زید بن ارقم چنین افزاید که این موضوع را که شنیدم به عموى خود گفتم: عموى من نیز به رسول خدا صلی الله علیه و آله خبر داد. پیامبر مرا طلب فرمود؛ من هم آنچه شنیده بودم به رسول خدا صلی الله علیه و آله گفتم. پیامبر کس فرستاد و عبدالله بن ابى رئیس منافقین را احضار فرمود. آنان سوگند یاد کردند که چنین چیزى که زید بن ارقم گفته است به زبان نیاورده اند و سخنان من تکذیب شد. از آن وقت به بعد روزگار بر من تیره گشت و از آن پس از منزل بیرون نمى آمدم. عموى من گفت: اى زید من فکر نمى کردم که آن‌ها تو را تکذیب نمایند و دروغ زن پندارند تا این که این آیة نازل گردید پس از نزول آیه پیامبر مرا طلب فرمود و آیه را براى من قرائت کرد و فرمود: اى زید خداوند گفتار تو را تصدیق کرد.
برخى گویند: این واقعه در جنگ تبوک بوده و این آیه هم در شب به پیامبر نازل گردیده است.[۱]
پانویس
- ↑ صحیح بخارى و دیگران از علماء عامه.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 810.
پیوندها
