آیه ۲۲ لقمان: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی '=== متن آیه === {{قرآن در قاب|وَمَن یُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِن...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آیه== | |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«وَمَن یُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ».|سوره=31|آیه=22}} |
− | + | ==ترجمه== | |
− | هر که روی خویش به خدا کند و نیکوکار باشد هر آینه به دستگیره، استواری چنگ زده است | + | هر که روی خویش به خدا کند و نیکوکار باشد هر آینه به دستگیره، استواری چنگ زده است و پایان همه کارها به سوی خداست. |
− | == | + | ==نزول== |
[[ابن شهر آشوب]] از سفیان بن عیینة او از زهرى و او از انس بن مالک روایت کند که این آیه درباره [[امام على]] مرتضى علیهالسلام نازل شده زیرا او نخستین کسى بود که ایمان خود را خالص از براى خداوند قرار داد در حالتى که نیکوکار نیز بوده است.<ref> البرهان فی تفسیر القرآن.</ref> | [[ابن شهر آشوب]] از سفیان بن عیینة او از زهرى و او از انس بن مالک روایت کند که این آیه درباره [[امام على]] مرتضى علیهالسلام نازل شده زیرا او نخستین کسى بود که ایمان خود را خالص از براى خداوند قرار داد در حالتى که نیکوکار نیز بوده است.<ref> البرهان فی تفسیر القرآن.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | ==منابع== | ||
* قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 614. | ||
− | + | ==پیوندها== | |
− | + | * [[سوره لقمان]] | |
− | + | * [[سوره لقمان/متن و ترجمه سوره]] | |
− | |||
− | *[[سوره لقمان ]] | ||
− | |||
− | *[[سوره لقمان /متن و ترجمه سوره | ||
− | |||
− | |||
+ | [[رده:آیات سوره لقمان]] | ||
[[رده:آیات دارای شان نزول]] | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۰۵
متن آیه
ترجمه
هر که روی خویش به خدا کند و نیکوکار باشد هر آینه به دستگیره، استواری چنگ زده است و پایان همه کارها به سوی خداست.
نزول
ابن شهر آشوب از سفیان بن عیینة او از زهرى و او از انس بن مالک روایت کند که این آیه درباره امام على مرتضى علیهالسلام نازل شده زیرا او نخستین کسى بود که ایمان خود را خالص از براى خداوند قرار داد در حالتى که نیکوکار نیز بوده است.[۱]
پانویس
- ↑ البرهان فی تفسیر القرآن.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
- محمدباقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 614.